Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

* "Ανεξαρτησία" της Κρήτης.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, κυρίως στον χώρο του διαδικτύου, με αφορμή μερικά γεγονότα άρχισε να ανακινείται ένα θέμα με όρους, όπως Κρητική σημαία, Κρητική Πολιτεία, Αυτόνομη Κρήτη και Ανεξάρτητη Κρήτη ή Λαϊκή Δημοκρατία της Κρήτης. Aς δούμε ιστορικά στοιχεία για την Κρήτη, μερικά πρόσφατα γεγονότα, κάποιες αιτίες και μερικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της ανεξαρτησίας.

                                                 Η Κρητική Πολιτεία
 
Το όλο θέμα έχει σαν αφετηρία την ημερομηνία 1912-13 κατά την οποία υπογράφεται η Συνθήκη του Λονδίνου.
  Μέχρι τότε η Κρήτη κι από το 1898 (τυπικά από το 1896, βάσει της συνθήκης του Βερολίνου), αποτελούσε αυτόνομο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (με ταυτόχρονο έλεγχο των Μεγάλων Δυνάμεων), με όνομα «Κρητική Πολιτεία» και πρωτεύουσα τα Χανιά, ενώ είχε και δική της σημαία, βουλή, χωροφυλακή (υπό ξένη διοίκηση), σύνταγμα, ύμνο, νομίσματα, παράσημα κ.α., τα οποία ήταν, κατά βάση, παραλλαγές των αντίστοιχων του ελληνικού κράτους.
  Ουσιαστικά η «διακυβέρνηση» της Κρητικής Πολιτείας, ασκούνταν από ένα μεικτό συμβούλιο το οποίο απαρτίζονταν απ' τα επιμέρους συμβούλια των Κρητών και των Μεγάλων Δυνάμεων. Το συμβούλιο όμως των Μεγάλων Δυνάμεων είχε ουσιαστικά την πρωτοκαθεδρία, καθώς είχε το δικαίωμα, ανά πάσα στιγμή, να αναστείλει την λειτουργία του συμβουλίου των Κρητών και να ζητήσει την ανασύστασή του, αν θεωρούσε ότι παραβαίνει κάποια όρια ή αυθαιρετεί.
  Η εξωτερική πολιτική του νησιού παρέμεινε δέσμια των «προστατών» του. Η Κρητική Πολιτεία π.χ. δεν είχε δικαίωμα πολέμου κι οι σχέσεις της με άλλα κράτη περνούσαν, ουσιαστικά, από την έγκριση των Μεγάλων Δυνάμεων. Λόγω επίσης της υψηλής επικυριαρχίας του Σουλτάνου στο νησί, δεν ήταν επιτρεπτή η συγκρότηση κρητικού στρατιωτικού σώματος (αντ' αυτού δημιουργήθηκε η λεγόμενη «Πολιτοφυλακή», η οποία βεβαίως δεν είχε στρατιωτικό ρόλο και ισχύ).


                                  Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας»

Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» βασίζονταν σε μια παραλλαγή της ελληνικής σημαίας του 1822. Τα τρία γαλάζια τεταρτημόρια, συμβόλιζαν την χριστιανική-ελληνική πλειοψηφία της Κρήτης. Το πρώτο όμως από τα τεταρτημόρια (χρώματος ερυθρού, το οποίο αποδίδεται στην μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα) το οποίο απεικόνιζε το λευκό αστέρι, συμβόλιζε και δήλωνε την υψηλή επικυριαρχία του Σουλτάνου στο νησί (και όχι έτσι απλά την μουσουλμανική-τουρκική μειονότητα ή «το κρητικό αίμα που χύθηκε στους αγώνες», όπως, είτε σκοπίμως είτε από άγνοια υποστηρίζουν με παρρησία αρκετοί). Θα πρέπει να τονιστεί εδώ, ότι ουδέποτε υπήρξε ανεξάρτητο κράτος της Κρήτης, αλλά μια (ημι)αυτόνομη και πλήρως ελεγχόμενη περιοχή από τις Μεγάλες Δυνάμεις. Ως εκ τούτου, η σημαία δεν συμβόλιζε την ανεξάρτητη Κρήτη (όπως δυστυχώς), λανθασμένα πιστεύουν πολλοί και την αναρτούν με «υπερηφάνεια»), αλλά την υποταγή στην Οθωμανική Πύλη, καθώς το νησί εξακολουθούσε να αποτελεί εδαφικό τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Επιπλέον, η συγκεκριμένη σημαία, ουδέποτε αποτέλεσε αγωνιστικό λάβαρο ή επαναστατικό σύμβολο που καθιερώθηκε από τους Κρήτες, αλλά ήταν μια επινόηση των Μεγάλων Δυνάμεων και του Σουλτάνου (το αστέρι μπήκε μετά από δική του απαίτηση).
  Η σημαία λοιπόν της Κρητικής Πολιτείας, πέραν της όποιας ιστορικής σημασίας και παρουσίας της στην νεότερη ιστορία, δεν αποτελεί ένα σύμβολο το οποίο θα πρέπει να δημιουργεί «ρίγη» συγκίνησης και συναισθήματα «υπερηφάνιας», (για την σημαία του Σπύρου Καγιαλέ τότε τι θα έπρεπε να νιώθουμε;), σε κανέναν Έλληνα και πολύ περισσότερο σε κανέναν Κρητικό.
  Θα πρέπει δε, να σημειωθεί εδώ, ότι εκτός του ότι η σημαία της Κρητικής Πολιτείας αναρτούνταν (υποχρεωτικά) μόνο στα «κυβερνητικά» κτήρια και «δημόσιες» υπηρεσίες (οι γνήσιοι Κρήτες, στα σπίτια τους είχαν την σημαία της Ένωσης), υποχρεωτική ήταν η ανάρτηση και της τουρκικής σημαίας στην «αυτόνομη» Κρητική Πολιτεία: "Ο ύπατος αρμοστής θέλει αναγνωρίσει την Υψηλήν επικυριαρχίαν του Σουλτάνου και θέλει λάβει μέτρα προς διαφύλαξιν της τουρκικής σημαίας, ήτις κατά την υπόσχεσιν την υπό των 4 δυνάμεων δοθείσαν, θα υψώται εις τι των οχυρωμένων σημείων της νήσου" ( Ιστορία του Ελληνικού έθνους, τόμος ΙΔ σελ. 199).

                    Οι συνθήκες και το "ιδιωτικό συμφωνητικό" 

                            Συνθήκη του Λονδίνου 


Σύμφωνα με την συνθήκη του Λονδίνου (η οποία δεν επικυρώθηκε, καθώς μεσολάβησε ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος, ήταν όμως δεσμευτική για τους Σύμμαχους), μεταξύ άλλων αποφασίζεται η απελευθέρωση της Κρήτης από την Τουρκία (η οποία παραιτήθηκε όλων των δικαιωμάτων της στο νησί, εκχωρώντας τα προσωρινά στους Βαλκανικούς Συμμάχους) και στην ουσία ανοίγει ο δρόμος για την ένωση του νησιού με την Ελλάδα, με εγγυήτριες τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, Ιταλία).
Στο σημείο αυτό αρχίζει η παραφιλολογία με την υποτιθέμενη ύπαρξη ενός όρου στην συνθήκη, η οποία προέβλεπε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος στην Κρήτη σε 100 χρόνια (δηλαδή το 2013), μέσω του οποίου οι κάτοικοι της Κρήτης θα αποφάσιζαν αν η Κρήτη θα παρέμενε ενωμένη με την Ελλάδα, ή θα προχωρούσε σαν ανεξάρτητο κράτος.
Ο όρος αυτός είναι παντελώς ανύπαρκτος. Η συνθήκη του Λονδίνου είναι σαφής και δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Οι υποκινητές της «Ανεξάρτητης Κρήτης», φαίνεται να έχουν σ' αυτό το σημείο κάποια σοβαρά κενά ιστορικής γνώσης, καθώς αγνοούν ότι με την Συνθήκη του Λονδίνου, τυπικά τουλάχιστον, δεν έγινε η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (απλώς η Κρήτη πέρασε σε ένα σύντομο μεταβατικό στάδιο «κηδεμονίας», έστω και προσωρινά όπως αναφέρθηκε πριν). Η ύπαρξη λοιπόν ενός υποτιθέμενου συμφωνητικού-σύμβασης, μεταξύ Ελλάδος-Κρήτης, τη δεδομένη στιγμή μάλιστα, μόνο ουτοπική κι εξωπραγματική μπορεί να χαρακτηριστεί. Η πολυπόθητη Ένωση πραγματοποιήθηκε με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου που αναφέρεται λίγο παρακάτω.
Το απόσπασμα από την συνθήκη του Λονδίνου που αφορά την Κρήτη και στο οποίο δεν γίνεται αναφορά σε κανέναν όρο:
α) Η αρχική πρόταση των Μεγάλων Δυνάμεων: (3) Turkey to abandon all claims to Crete. (Η Συνθήκη του Λονδίνου)  
β) Η τελική απόφαση στις 30 Μαΐου 1913: (3) The Sultan of Turkey ceded Crete to the Balkan allies in whose favor all rights of sovereignty were renounced.
   

                                Συνθήκη του Βουκουρεστίου
 Η επόμενη συνθήκη του Βουκουρεστίου στις 10 Αυγούστου 1913, επικύρωσε οριστικά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η παράγραφος που αναφέρεται στην Κρήτη, είναι επίσης σαφής και πουθενά δεν διαφαίνεται ο όρος περί δημοψηφίσματος:
Crete was definitely assigned to Greece and was formally taken over on December 14 of that year. ( Η Συνθήκη του Βουκουρεστίου) 
   
                                 «Ιδιωτικό συμφωνητικό» 
Υπάρχει όμως κι ένας ακόμα ισχυρισμός. Η ύπαρξη ενός «ιδιωτικού συμφωνητικού» μεταξύ Ελλάδος και Κρήτης που προέβλεπε το παραπάνω δημοψήφισμα.
Κι αυτός ο ισχυρισμός όμως είναι ανυπόστατος, διότι δεν υπήρχε καμία λογική στην ύπαρξη και υπογραφή ενός τέτοιου συμφωνητικού. Η Κρήτη αγωνίστηκε για την ελευθερία της κι όχι για ανεξαρτησία. Ο στόχος ήταν ένας και μοναδικός: «Ένωσις ή Θάνατος».
Εκτός αυτού, πόσο λογικό ακούγεται να έχει συμφωνήσει και υπογράψει κάτι τέτοιο, ο μετέπειτα «Εθνάρχης» της Ελλάδας, Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος εκείνο το χρονικό διάστημα ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και μέχρι τότε είχε αγωνιστεί με νύχια και με δόντια για την Ένωση;

  
  Μερικές περιπτώσεις δημοσιοποίησης της ιδέας της Ανεξαρτησίας 

                                              2005 - Ηράκλειο.  
Ιδρύεται από τον Μιλτιάδη Τσαγκαράκη, πρώην πιλότο της Ολυμπιακής, η τοπική αεροπορική εταιρία Sky Express, η οποία επέλεξε ως έμβλημά της την σημαία της Κρητικής Πολιτείας. Μετά από διαμαρτυρίες η εταιρία αναγκάστηκε να το αποσύρει και να το αντικαταστήσει (όχι όμως κι απ' τα οχήματά της, ή την σελίδα των online κρατήσεων) 
 
                                        " 18/04/2007 - Παγκρήτιο Στάδιο.
Ένα τεράστιο πανό στο οποίο απεικονίζοταν η σημαία της Κρητικής Πολιτείας και αναγραφόταν η φράση «Ανεξαρτησία 2012», αναρτήθηκε στην κερκίδα κατά την έναρξη της διεξαγωγής του τελικού Κυπέλλου ΕΠΣΗ στο Παγκρήτιο Στάδιο, το οποίο και αποσύρθηκε ύστερα από κινητοποίση της αστυνομίας.  

 
                                             19/04/2007 - Βουλή

Μαθητές σχολείου του Ηρακλείου που επισκέφτηκε τη βουλή, είχαν σταμπάρει στην πλάτη της μπλούζας τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας . Ο βουλευτής Ηρακλείου του ΠΑΣΟΚ Βασίλης Κεγκέρογλου που τους υποδέχτηκε διευκρίνησε στους μαθητές ότι η συγκεκριμένη σημαία δε συμβολίζει την επανάσταση, αλλά είχε επιβληθεί από τις μεγάλες δυνάμεις στην Κρητική Πολιτεία.  

                                        2007 - Άγιος Νικόλαος
Η σημαία της «Κρητικής Πολιτείας» ανερτήθη σε ιστό και σε εμφανές σημείο της πόλης. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την 29 Νοεμβρίου του 2007 στον χώρο όπου βρίσκεται το γλυπτό των αδελφών Σωτηριάδη  

 
                                          21-12-2008 Μega

Μια ακόμα αναφορά στην ιδέα της ανεξαρτησίας της «αδικημένης» Κρήτης, έγινε από τον γνωστό Κρητικό δημοσιογράφο, Νίκο Κακαουνάκη, στις 21-12-2008, σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος μάλιστα, έδειξε ιδιαίτερη σπουδή στην ανεύρεση του περιβόητου (και ανύπαρκτου) συμφωνητικού, αναδεικνύοντας έτσι, αν μη τι άλλο, το μέγεθος της άγνοιας και της ασχετοσύνης του περί του θέματος, αλλά και της παραπληροφόρησης που οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια ...;


Αλλά και πολλοί σύλλογοι Κρητών ανά την Ελλάδα, στις εθνικές επετείους, παρελαύνουν κρατώντας ως λάβαρο της σημαία της Κρητικής Πολιτείας. 

 
Υπάρχουν και πολλές εταιρίες ξένων κρατών οι οποίες έχουν καταχωρημένη την Κρήτη ως ανεξάρτητο κράτος (όπως τα Καναδικά ταχυδρομεια), οι περισσότερες εκ των οποίων, μετά και από κινητοποιήσεις των ομογενών, έχουν διορθώσει την λανθασμένη (εκ προθέσεως ή όχι;) καταχώρηση. 



      Αιτίες και επιχειρήματα που προβάλουν οι υποστηρικτές της ανεξαρτησίας  
  • Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Κρήτη έχει αυτάρκεια σε αγαθά και μπορεί να σταθεί και μόνη της οικονομικά, οπότε δεν υπάρχει λόγος να βρίσκεται υπό την σκέπη της Ελλάδας. 
  • Άλλοι υποστηρίζουν ότι η Κρήτη είναι το αδικημένο παιδί της κι απο τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές (σ.σ. προφανώς αυτοί που έχουν αυτή την άποψη, δεν έχουν πάει σε πραγματικά υποβαθμισμένες και αδικημένες περιοχές, όπως η Θράκη και η Ήπειρος).  
  • Υπάρχουν κι αρκετοί που υποστηρίζουν την παντελώς εξωπραγματική κι ανιστόριτη εκδοχή, που επικαλείται τα περί μη ελληνικότητας των Κρητών, ενώ παρουσιάζουν και προωθούν την κρητική διάλεκτο, ως ξεχωριστή γλώσσα από την ελληνική. 
  •  Υπάρχουν βέβαια και κάποιες «μετριοπαθείς» (φαινομενικά) φωνές, που διαισθανόμενοι το ουτοπικό περί ανεξαρτησίας και αυτονομίας, προσπαθούν με εύσχημο τρόπο να προωθήσουν ως «Δούρειο Ίππο», το ...;γερμανικό ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης  
  • Από τους πιο ένθερμους όμως υποστηριχτές της ανεξαρτησίας είναι οι κάτοικοι περιοχών όπου το παράνομο χρήμα αποτελεί βασικό εισόδημα (π.χ. Μυλοπόταμος), οι οποίοι σίγουρα θα προτιμούσαν μια πιο χαλαρή τοπική αστυνόμευση.  

    Όποιος «Κρητικός» δηλώνει ότι δεν είναι Έλληνας, απλά δεν έχει το δικαίωμα να δηλώνει Κρητικός, γιατί η Κρήτη είναι Γη Ελληνική, και αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να είναι κάποιος Κρητικός, το να είναι Έλληνας. 
      Ένας ανώνυμος Κρητικός



    Το παρόν βασίστηκε στο άρθρο "Ανεξαρτησία" της Κρήτης. H προβοκάτσια ξεσκεπάζεται, που δημοσιέυτηκε την Δευτέρα, 9 Μαρτίου 2009 στην ιστοσελίδα ΕΘΝΙΚΟ FORUM . 
                                                                                                      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου