Στο φώς η απάτη της ανθρωπογενoύς υπερθέρμανσης!

Το hacking της χρονιάς ή μάλλον της δεκαετίας βάζει σήμερα τέλος στο μύθο της ανθρωπογενής υπερθέρμανσης…Το internet στα καλυτερά του…Η είδηση έχει ώς εξης λοιπόν…

H HadleyCRU λέει πως τα δεδομένα που έχουν διαρρεύσει είναι πραγματικά. Το Hadley Climatic Research Centre (Hadley Centre της Κλιματικής Έρευνας του Πανεπιστημίου) φαίνεται να υπέστη παραβίαση της ασφάλειας του νωρίτερα σήμερα, όταν ένας άγνωστος χάκερ κατέβασε περίπου 1079 e-mails και 72 έγγραφα διαφόρων τύπων, τα οποία δημοσιεύτηκαν σε ανώνυμο FTP server (anonymous FTP server). Τα αρχεία αυτά φαίνεται να περιέχουν πολύ ευαίσθητες πληροφορίες που θα μπορούσαν να αποδειχθούν εξαιρετικά δυσάρεστες για τους συντάκτες των e-mails που εμπλέκονται. Στους συντάκτες περιλαμβάνονται μερικά από τα πιο φημισμένα ονόματα μεταξύ των υποστηρικτών της θεωρίας της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη (AGW).

Ο Phil Jones, διευθυντής που της ομάδας Έρευνας του κλίματος στη Βρετανία ( Britain’s leading Climate Research Unit), δήλωσε απόψε στην ερευνητική έκδοση του περιοδικού TGIF, πως η εν λόγω οργάνωση έχει υποστεί επίθεση χάκερ και πως τα δεδομένα που ταξιδεύουν πλέον σε ολόκληρο το διαδίκτυο φαίνεται να είναι γνήσια.

info από http://briefingroom.typepad.com

Τι περιέχουν

Μερικές από τα πιο ενοχλητικά e-mail αποδίδονται στον ίδιο τον Philip Jones, το διευθυντή της CRU, τον Keith Briffa, βοηθό του, τον Michael E. Mann του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια, στον Malcolm Hughes του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και άλλους. Ένα τέτοιο e-mail κάνει αναφορές στο περίφημο γράφημα “hockey-stick” που δημοσίευσε ο Mann στο περιοδικό Nature:

Έχω μόλις ολοκληρώσει το τέχνασμα στο Nature του Mike, που αφορά προσθήκη στον πραγματικό χρόνο κάθε σειράς για τα τελευταία 20 χρόνια (δηλαδή από το 1981 και μετά) και από το 1961 για τον Keith για να κρύψω την απόκλιση….
I’ve just completed Mike’s Nature trick of adding in the real temps to each series for the last 20 years (ie from 1981 onwards) amd from 1961 for Keith’s to hide the decline. Mike’s series got the annual land and marine values while the other two got April-Sept for NH land N of 20N. The latter two are real for 1999, while the estimate for 1999 for NH combined is +0.44C wrt 61-90. The Global estimate for 1999 with data through Oct is +0.35C cf. 0.57 for 1998.

Η έμφαση προστέθηκε.

Όσο ενοχλητικά και να είναι τα e-mail, μερικά έγγραφα είναι πολύ πιο ενοχλητικά. Περιλαμβάνουν πέντε σελίδες εγγράφων PDF με τίτλο “Οι κανόνες του παιχνιδιού“, που φαίνεται να είναι ένα σχήμα-blue print για την μορφή που θα ακολουθεί η προπαγάνδα του μηνύματος αύξησης των τιμών AGW στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το έγγραφο φανερώνει πως είναι μέρος μεγαλύτερου εγγράφο που βρίσκεται στην ιστοσελίδα του Βρετανικού Υπουργείου Περιβάλλοντος, Τροφίμων και Αγροτικών Υποθέσεων.

Μπορείτε να τα κατεβάσετε από το Pirate Bay torrent link
http://www.examiner.com/

 επιμέλεια στα ελληνικά vickytoxotis.blogspot.com           

                       23/11/2009

ΤΟ ΒΑΤΕΡΛΟ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ... Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ

Μετά από τις τελευταίες εξελίξεις και ειδικά τα όσα έλαβαν χώρα κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ενεργοποιείται σενάριο πιέσεων για λύση, εφάμιλλο με αυτό του 2004.

Κάποια από τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια ξυπνούν ένα νέο μεγάλο εφιάλτη.

Οι Τούρκοι δηλώνουν ότι κάποια από τα σημεία των απαράδεκτων Τουρκικών προτάσεων βρίσκονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενώ διέρρευσε ότι ο Μπαν Κι Μουν επισκέφθηκε την Κύπρο για να ικανοποιήσει τον Ερτογάν. Ακόμα κάτι που μάθαμε (κι αυτό από Τουρκικά χείλη) είναι ότι το ακριβές περιεχόμενο των συγκλίσεων δεν ανακοινώνεται γιατί ο πρόεδρος μας φοβάται τις αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο.

Από ορισμένους γίνεται λόγος για έτοιμη συμφωνία στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, πλην κάποιων τελευταίων πινελιών. Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι η παγίδα για την Κύπρο και τον Ελληνισμό, στήνεται πιο συντονισμένα αυτή τη φορά.



Αυτές δεν είναι οι μόνες εξελίξεις. Εδώ και μέρες, ο Στέφανος Στεφάνου (κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας), κομπάζει ότι για πρώτη φορά σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται αναφορά στην πρόνοια της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Πράγματι, είναι η πρώτη φορά που γίνεται αυτό και είναι απόδειξη ότι η πολιτική του Προέδρου Χριστόφια (και των υπολοίπων που επιδιώκουν μιαν τέτοιας μορφής λύση), απέδωσε καρπούς. Φαίνεται ότι πείσαμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι είμαστε πρόθυμοι να αυτοκτονήσουμε αποδεχόμενοι μια πρωτοφανή, ρατσιστική και καθόλα αντιευρωπαϊκή "λύση" που θέλουν να μας επιβάλουν οι εχθροί μας για να αλώσουν την Κυπριακή Δημοκρατία και να παραδώσουν την νήσο Κύπρο στην Τουρκία.

Αν και γνωρίζαμε ότι οι Άγγλοι θα κρατούσαν την υπόσχεση που έκαναν και θα μας ξανάφερναν το σχέδιο Ανάν μέχρι να το δεχθούμε, αυτό δυστυχώς δεν σημαίνει και ότι έχουν ληφθεί (από την ηγεσία) τα οποιαδήποτε μέτρα αποτροπής, που θα μας έκαναν να νιώθουμε λιγότερο ανασφαλείς. Αντιθέτως, το 76% που αντέταξε ο Κυπριακός Ελληνισμός στην Ανανική λύση το 2004, έχει για διάφορους λόγους εξανεμιστεί, ενώ στην προεδρία βρίσκεται ένας ορκισμένος "τσιμεντωτής" του "ΝΑΙ" ο οποίος προβαίνει σε επιζήμιες για την πλευρά μας προσφορές προς τους Τούρκους, για να πετύχει τον στόχο του.

Με τέτοιες προσφορές, υποθάλπεται η Τουρκική βουλιμία και αλαζονεία, ενώ δίνεται διεθνώς η εικόνα ότι οικιοθελώς (και μάλλον μετά μανίας) επιδιώκουμε λύση του Κυπριακού με την εγκαθίδρυση ενός συνεταιρικού κράτους Δ.Δ.Ο. της μορφής που δέχεται ο πρόεδρος μας (πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με τις επιθυμίες του Κυπριακού Ελληνισμού). Χωρίς υπερβολή, η Κυπριακή Δημοκρατία, ουσιαστικά επιδιώκει αγωνιωδώς να μετατραπεί από κράτος σε προτεκτοράτο υπό κηδεμονία.

Θα το επισημάνουμε για άλλη μια φορά: Κακώς εφησυχάζουν κάποιοι από την ύπαρξη της "τελευταίας γραμμής αμύνης" που έχουμε, την προϋπόθεση έγκρισης δηλαδή, της οποιασδήποτε λύσης σε δημοψήφισμα. Είναι γνωστό ότι με την χρήση της σύγχρονης επιστήμης της Επικοινωνίας, η παραπλάνηση και χειραγώγηση της κοινής γνώμης είναι πολύ πιο εύκολη, από ότι ήταν στο παρελθόν. Όσοι λοιπόν επαναπαύονται στις δάφνες του 76% του δημοψηφίσματος, θα πρέπει να το σκεφτούν δυο φορές. Ισχύει το ίδιο και γι’ αυτούς που κοιμούνται ήσυχοι λόγω της Τουρκικής πλεονεξίας και αδιαλλαξίας (που επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά επί προεδρίας του "προσφοροδότη" Χριστόφια). Η "διεθνής κοινότητα", κατευθυνόμενη από τους εκδικητικούς Εγγλέζους δε θα αναλάμβανε εκ νέου την επιχείρηση παράδοσης της Κύπρου στην Τουρκία, αν δεν υπήρχαν καλές πιθανότητες επιτυχούς έκβασης.

Οι χειρισμοί Χριστόφια κρίνονται ως άκρως επικίνδυνοι για την ύπαρξη και επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Ο τρόπος αντιμετώπισης της ήττας που δεχθήκαμε με την επίσκεψη Μπαν Κι Μουν στο "ψευδοπροεδρικό", δεν είναι παρά ένα δείγμα της νοοτροπίας των κυβερνώντων. Παραβλέπουν αυτά που είδε κι ο τελευταίος πολίτης (στην Κύπρο, αλλά κυρίως στο εξωτερικό), τον εξευτελισμό δηλαδή του προέδρου και της Κ.Δ., την αναβάθμιση του Ταλάτ και του ψευδοκράτους και πανηγυρίζουν γιατί επαναβεβαιώθηκαν τα αυτονόητα (το ότι είμαστε το μόνο αναγνωρισμένο κράτος στην Κύπρο).

Είναι πραγματικά απίστευτα αυτά που ζούμε. Μετά από ακόμη μία από τις πολλές πανωλεθρίες που υπέστηκε η Κύπρος λόγω της "ευέλικτης πολιτικής" του Δημήτρη Χριστόφια, οι κυβερνώντες έχουν το θράσος να πανηγυρίζουν. Η πολιτική της επαναπροσέγγισης, των εναγκαλισμών με τον "σύντροφο Ταλάτ", των προσφορών για να γωνιαστεί η Τουρκία, έχει καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος. Μετά από την ήττα του Δεκεμβρίου (όπου η Τουρκία με δική μας ανοχή πέρασε αλώβητη από το περιλάλητο ορόσημο, χωρίς να έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της) είχαμε το νέο Βατερλό της επίσκεψης του Γ.Γ. του Ο.Η.Ε. και οι κυβερνώντες, αντί να απολογηθούν στον λαό για την χρεοκοπία "της πολιτικής των ψευδαισθήσεων" πανηγυρίζουν γιατί επιβεβαιώθηκε η… «Κυπριακή ιδιοκτησία των συνομιλιών».

Είναι εκνευριστική η συχνότητα που επαναλαμβάνεται το γελοίο αυτό επιχείρημα. Ίσως να νομίζουν ότι θα αποστομώσουν τους αρνητές της λύσης με τα αγγλικής έμπνευσης επικοινωνιακά τεχνάσματα. Μόνον αφελείς μπορούν να πείσουν με τέτοια φληναφήματα. Είναι σαν να μας λένε ότι είναι εντάξει να προκαλέσουμε μόνοι μας την διάλυση του κράτους μας (και την τουρκοποίηση που θα ακολουθήσει), γιατί εμείς μόνοι μας το αποφασίσαμε (είναι… "κυπριακής ιδιοκτησίας" η αυτοκτονία μας). Ας το καταλάβουν όλοι οι αυτόχειρες σε όλα τα επίπεδα: Δεν παύει αυτή η "αυτοκτονία" να είναι θάνατος (και το τέλος του Κυπριακού Ελληνισμού).

Ελπίζουμε πάντα να υπάρχει σε κάποιο στάδιο ανάσχεση στην διολίσθηση. Κάποιες προϋποθέσεις δημιουργούνται από το διογκούμενο κλίμα απόρριψης των χειρισμών του προέδρου στις τάξεις των απλών πολιτών, την αποχώρηση της Ε.Δ.Ε.Κ. από την κυβέρνηση και την πιθανολογούμενη αποχώρηση του ΔΗ.ΚΟ. Αν και ο πρόεδρος θα κάνει το παν για να κρατήσει το ΔΗ.ΚΟ στην κυβέρνηση (για ευνόητους λόγους), στο τέλος μάλλον δε θα το πετύχει (εκτός κι αν η ηγεσία του ΔΗ.ΚΟ. επιλέξει την αυτοδιάλυσή του αψηφώντας τη βάση του κόμματος). Υπάρχουν δηλαδή βάσιμες ελπίδες να βρεθεί ο Δημήτρης Χριστόφιας να βαδίζει ένα πολύ μοναχικό δρόμο στο Κυπριακό, πράγμα που δε θα του επιτρέπει να προχωρήσει στην απαράδεκτη "λύση" συνεταιρικού κράτους Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Πέρα από την ικανοποίηση μας για την πιθανή άρση της στήριξης του Προέδρου από τα κόμματα, πρέπει να επισημανθεί κάτι πολύ σημαντικό. Παρουσιάζεται μια μεγάλη ευκαιρία για να ανασύνταξη των δυνάμεων που αντιστέκονται στην λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Τώρα, που βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την χάραξη μιας νέας στρατηγικής, μακριά από χρεοκοπημένες αντιλήψεις (για "λύση" Δ.Δ.Ο.). Ας μην φοβούνται τον διεθνή παράγοντα που θα μας κατηγορήσει για αναξιόπιστους. Έχουμε κάθε δικαίωμα να αρνηθούμε να ζήσουμε ως υποτελείς του Ταλάτ και της Τουρκίας. Αναξιόπιστοι είμαστε πρώτα και κύρια γιατί ενώ είμαστε κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιδιώκουμε μια λύση που καταστρατηγεί τις αρχές και τις αξίες που την διέπουν. Από την άλλη, γίνεται αντιληπτό ότι η Ευρώπη δε θα σταθεί εμπόδιο σε μια λύση αν εμείς την επιθυμούμε διακαώς (αν συνεχίσουμε να θέλουμε τόσο πολύ, όπως δείχνουμε, να αυτοκτονήσουμε).

Επιβάλλεται όσο ποτέ άλλοτε, ευθύς μετά την αναμενόμενη αποχώρηση του ΔΗ.ΚΟ. από την κυβέρνηση και την αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού, να χαραχθεί νέα απελευθερωτική πολιτική. Να αφουγκραστούν οι αγωνιστικές δυνάμεις του τόπου την θέληση των πολιτών και να εγκαταλειφθεί επιτέλους η χρεοκοπημένη πολιτική για "λύση" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας που μας έφερε στο σχέδιο Ανάν και μας παραδίδει στο σχέδιο Μπαν Κιν Μουν (με την ετικέτα… «σχέδιο από τους Κυπρίους για τους Κυπρίους»).

Τελικά, για να έχει αξία και προοπτική η πιθανή σύμπτυξη νέου μετώπου ενάντια σε μιαν απαράδεκτη "λύση", θα πρέπει οι συμμετέχοντες να τολμήσουν να αποκηρύξουν την λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Αυτό θα πρέπει να κάνουν, για να είναι πειστικοί για τους λόγους που τους κάνουν να διαφωνούν με την πολιτική Χριστόφια-Αναστασιάδη. Να το κάνουν και για τον λόγο που αναφέραμε και πιο πάνω: Την έκδοση για πρώτη φορά ψηφίσματος από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που αναφέρεται σε λύση Δ.Δ.Ο., πράγμα που μπορεί να σημαίνει (αν δεν ληφθούν μέτρα) και το τέλος των φιλοδοξιών μας για λύση που να συνάδει με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, το κίνητρο που είχε η Κύπρος για να υποβάλει αίτηση για ένταξη στην Ε.Ε.

Αν δηλαδή αφήσουμε να εμπεδωθεί στην Ευρώπη ότι επιδιώκουμε την συγκεκριμένη μορφή λύσης (εδώ δυστυχώς κάνει "καλή δουλειά" η σημερινή κυβέρνηση), αν αφήσουμε να εξουδετερώνονται τα επιχειρήματα που πηγάζουν από υποθέσεις που κερδίζουμε στα Ευρωπαικά δικαστήρια (π.χ. υπόθεση Όραμς), αν αφήνουμε ανεκμετάλλευτες τις εκθέσεις για τον εποικισμό για να μην διαταραχθεί "το καλό κλίμα των συνομιλιών" και οι "λεπτές ισορροπίες" της Διζωνικής, τι θα έχουμε επιτύχει μέσω της πολυθρύλητης ένταξής μας στην Ε.Ε.; Μια τρύπα στο νερό. Ή μάλλον ακόμα χειρότερα: Θα έχουμε πετύχει να νομιμοποιηθεί η κατοχή με προοπτική ενεργοποίησης σεναρίου Αλεξανδρέττας στην Κύπρο και ταυτόχρονα να έχουμε βοηθήσει την Τουρκία (όσο κανείς άλλος) στην επίτευξη των Ευρωπαϊκών της στόχων. Τελικά, αν ακόμα και μετά την ένταξη μας στην Δημοκρατική Ευρώπη, επιμένουμε να υποστηρίζουμε μιαν αντιδημοκρατική λύση, δικαιούται κι ο πιο αδαής πολίτης να διερωτηθεί: Γιατί ενταχθήκαμε στην Ε.Ε.; Για να πληρώνουμε φόρους; Για να είμαστε ευρωπαίοι μόνο στο όνομα, αλλά να μην απολαμβάνουμε τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα;

Στο τέλος της ημέρας, οι πολίτες οι ίδιοι πρέπει να πιστέψουν ότι υπάρχουν κι άλλες επιλογές από αυτές που μας πλασάρουν ανεπαρκείς ηγέτες. Να πάψουν (ακόμα κι οι πιο παραδοσιακοί κομματικοί) να στηρίζουν τους ηγέτες και τις επιλογές τους αν έχουν πειστεί ότι οδηγούν την Κύπρο στην Τουρκοποίηση. Αν δεν γίνει αυτό τώρα (ειδικά μετά την πρόσφατη έγκριση του ψηφίσματος για την Διζωνική από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) τότε θα είμαστε πράγματι άνθρωποι με μηδαμινή αξιοπρέπεια και ευρωπαίοι μειωμένων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αν το δεχθούμε αυτό, θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι εξανεμίζονται οι ελπίδες για Ευρωπαϊκή λύση στο Κυπριακό. Αυξάνονται αντίθετα, οι πιθανότητες για λύση που θα μας πάρει πίσω στον μεσαίωνα, λύση που θα φέρει πίσω την σκλαβιά και την οριστική εξάλειψη των Ελλήνων από την Κύπρο.

Με την ογκούμενη απαξίωση της πολιτικής της ευελιξίας και των προσφορών και την διάλυση της συγκυβέρνησης, δημιουργούνται οι προοπτικές για την εγκατάλειψη της χρεοκοπημένης πια, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, επανατοποθέτηση του Κυπριακού στη σωστή του βάση και για απελευθερωτικό αγώνα μέχρι την αποτίναξη της κατοχής (και όχι για "αγώνα" μέχρι την "επανένωση"). Θα τολμήσουν όμως οι ηγέτες, ή θα… φύγουν μένοντας;

                Πανίκος Ελευθερίου                                        
      Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος

Ελληνική ιθαγένεια, πολιτικά δικαιώματα και λαθρομετανάστευση

Ώστε έτσι. Ο νέος πρωθυπουργός θα προχωρήσει στη μαζική ελληνοποίηση του ανθού των λαθρομεταναστών, των παιδιών τους που βρίσκονται στα ελληνικά σχολεία.

Είναι, λέγεται, 250.000 άτομα! Μαζί μ' αυτούς θα νομιμοποιηθούν, αναμφίβολα, και οι γονείς τους, όπως εντός ολίγων ετών οι γυναίκες και τα παιδιά που θα αποκτήσουν στην πορεία. Όλοι αυτοί θα φέρουν στην Ελλάδα, εννοείται, τους συγγενείς τους απ' όλες τις γωνιές της Αφρικής, της Ασίας και των Βαλκανίων (νόμος Σημίτη περί συνενώσεως οικογενειών).

Εν τω μεταξύ στις δημοτικές εκλογές του 2010 θα έχουν ψηφίσει, όπως είχε εξαγγείλει ήδη το 2004 η Νέα Δημοκρατία, όλοι οι αλλοδαποί που βρίσκονται πέντε χρόνια στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως υπηκοότητας. Ήδη τον επόμενο χρόνο (δηλαδή πριν από την καταστροφή της Γης το 2012, σύμφωνα με το ομώνυμο κινηματογραφικό έργο) οι υπναλέοι Έλληνες θα δουν τόσους αλβανούς δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους και αστυνομικούς πάνω απ' το κεφάλι τους που θα χάσουν -αν υποτεθεί ότι την έχουν ακόμη- την αίσθηση του χώρου όπου βρίσκονται. Η Ελλάδα δεν θα είναι η ίδια.

Ας αναλογιστούμε επίσης ότι διά της δημιουργίας μεγάλων Περιφερειών, με την εφαρμογή του επερχόμενου «Καποδίστρια 2», οι αλλοδαποί ή οι έλληνες συνεργάτες τους περιφερειάρχες θα παίρνουν προγράμματα κατευθείαν από τις Βρυξέλλες χωρίς την ενοχλητική μεσολάβηση του εθνικού κέντρου των Αθηνών. Τι θαυμαστοί νέοι ορίζοντες αυτονόμησης για «μειονότητες», ξένες θρησκείες και εξωτικούς πολιτισμούς δεν ανοίγονται στις νεόκοπες επαρχίες της πάλαι ποτέ Ελλάδος!

Επίσης, «εξετάζει» επί του παρόντος η νέα κυβέρνηση (κατά την κ. Θεοδώρα Τζάκρη, υφυπουργόν Εσωτερικών, περιοδικό «Επίκαιρα» 20-26/11/2009, τεύχος 5) την αλλαγή του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας που βασίζεται στο δίκαιο του αίματος (Έλληνας είναι ο γόνος Ελλήνων) ώστε η ιθαγένεια να δίδεται σε όλους όσοι γεννιούνται στην Ελλάδα (δίκαιον εδάφους). Επιτέλους φθάνει τώρα η στιγμή που θα υλοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Εθνικού Παρατηρητηρίου κατά του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας που αποδέχθηκαν κατ' αρχήν οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ την 26ην Μαρτίου 2009 στην ΕΣΗΕΑ με παρουσία γνωστών εθνομηδενιστών, προπαγανδιστών του «πολυπολιτισμού» από το δημοσιογραφικό και καθηγητικό κατεστημένο (δες σχετικά το άρθρο μου «Η ελληνική ασθένεια της βουλήσεως» στο «ΠΑΡΟΝ» 5/4/09). Σημειωτέον ότι με τη μεταρρύθμιση του κώδικα ιθαγένειας ενδέχεται ο έλλην ομογενής του εξωτερικού να πολιτογραφείται στην Ελλάδα δυσκολότερα από έναν π.χ. αφρικανό γόνο λαθρομεταναστών που γεννήθηκε εδώ. Όμως τι να περιμένει ο γόνος Ελλήνων σε μία Ελλάδα της οποίας το Κοινοβούλιο κατεψήφισε ήδη το δικαίωμα ψήφου των ομογενών ενώ προτίθεται να υπερψηφίσει αντίστοιχο δικαίωμα των αλλογενών;

Αξίζει εν προκειμένω να επισημανθεί η ηθελημένη σύγχυση των όρων ιθαγένεια και υπηκοότητα. Ιθαγενής είναι ο καταγόμενος εκ της χώρας, ο αυτόχθων, ενώ υπήκοος είναι «ο υποκείμενος εις την εξουσίαν κράτους τινός» (Λεξικόν Δημητράκου). Εξ αυτού προκύπτει ότι ο υπήκοος γίνεται, αλλά ο ιθαγενής μόνον γεννάται, δηλαδή ανήκει σ' ένα γένος ήτοι -κατ' επέκτασιν- σύνολον ομογενών, εθνότητα, έθνος, φυλή (Λεξικόν Δημητράκου). Επομένως συνεπάγεται η αυθαίρετη ταύτιση της φυσικής, αναφαίρετης ιθαγένειας με την επίκτητη υπηκοότητα και κατάργηση της έννοιας του γένους και της εθνότητας ως ουσιωδών ιδιοτήτων της ελληνικότητας.

Προφανώς αυτό είναι και το ζητούμενο της επικείμενης μεταρρύθμισης του ελληνικού κώδικα ιθαγένειας, η ουσιαστική απονοηματοποίηση της έννοιας Έλληνας και ελληνικότητα, η οποία εφεξής θα προσδιορίζεται με τα ρευστά κριτήρια της εκάστοτε κρατικής εξουσίας. Η εξουσία θα καθορίζει, αυθαίρετα, ποιες κατηγορίες ανθρώπων θα ονομάζονται Έλληνες διά της διοικητικής πράξεως της χορηγήσεως πολιτικών δικαιωμάτων και μόνον. Αντιστρόφως θα έχει τη δύναμη το κράτος να αρνείται κατά το δοκούν την ιδιότητα του Έλληνα σε ανθρώπους οι οποίοι εν τούτοις είναι Έλληνες, σύμφωνα με τη λογική και την αλήθεια.

Στην πραγματικότητα η σταδιακή αφαίμαξη της ελληνικής ιδιαιτερότητας από τα ουσιώδη χαρακτηριστικά της έχει αρχίσει προ πολλού στην εκπαίδευση, πρώτα στην τριτοβάθμια και μετά στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Δεν επιβάλλουν τάχα εδώ δάσκαλοι και συγγράμματα τη σταδιακή απομάκρυνση από τον «ελληνοκεντρισμό» και τον προσανατολισμό στη «διαπολιτισμική» αγωγή; Η ίδια η σύνθεση των σχολείων είναι πολυεθνική. Χωρίς ελληνικότητα και Έλληνες δεν μπορεί να υπάρξει βέβαια «ελληνική» παιδεία παρά μόνο ως ευφημισμός. Η ιδεολογική αναπαραγωγή της ελληνικής κοινωνίας διακόπτεται σταδιακά και προμελετημένα. Έωλο είναι επομένως και το επιχείρημα της εξουσίας να δοθεί η ελληνική ιθαγένεια στα παιδιά των αλλοδαπών που έγιναν «κοινωνοί της ελληνικής παιδείας» (Θεοδώρα Τζάκρη, «Επίκαιρα», σελ. 19). Ποίας ελληνικής παιδείας; Αυτής που ουσιαστικά αρνείται την ελληνικότητα;

Ο λόγος που τα παιδιά των λαθρομεταναστών εισήχθησαν στα ελληνικά σχολεία δεν είναι ο εξελληνισμός τους. Κανένας δεν νοιάζεται για την ελληνικότητα, γιατί αν νοιαζότανε θα φρόντιζε συν τοις άλλοις να τηρήσει το Σύνταγμα, το οποίον προβλέπει δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία για όλους τους Έλληνες. Άρα ουδεμία υποχρέωση είχε το κράτος να παρέχει εκπαίδευση σε μη Έλληνες οι οποίοι παρανόμως εισήλθαν στην επικράτεια (προσφάτως το γαλλικό κράτος απαίτησε από μαθητές παρανόμων μεταναστών να εγκαταλείψουν το σχολείο στο τέλος του σχολικού έτους). Όχι: η εισαγωγή του τεράστιου αριθμού των αλλοδαπών στο ελληνικό δημόσιο σχολείο έγινε εξαρχής με τον σκοπό να παραμείνουν στην Ελλάδα (μαζί με τους γονείς τους) έως ότου ενηλικιωθούν για να ελληνοποιηθούν.

Η ελληνοποίηση των αλλοδαπών είναι ένα μέτρο το οποίο:



α) αλλοιώνει για πάντα τη σύνθεση του εκλογικού σώματος υπέρ του κυβερνώντος κόμματος,
β) εδραιώνει τον μεγαλύτερο εποικισμό των νεωτέρων χρόνων που γνώρισε η Ελλάδα με κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου,
γ) προσκαλεί νέα κύματα μεταναστών στην Ελλάδα,
δ) ευνοεί τον τουρκικό επεκτατισμό εις βάρος του ελληνικού έθνους το οποίον αποδυναμώνει η επί τούτοις εκ Τουρκίας ορμώμενη λαθρομετανάστευση,
ε) ενισχύει την εγκληματικότητα και την τρομοκρατία,
ζ) διασπά την κοινωνική συνοχή και μπορεί να επιφέρει συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας εντός της Ελλάδος,
η) μετατρέπει τη χώρα σε κράτος μειονοτήτων με προοπτική διάσπασης,
θ) καταστρατηγεί την ευρωπαϊκή συνθήκη για το Μεταναστευτικό που υπέγραψε τον Οκτώβριο του 2008 στις Βρυξέλλες η Ελλάδα. Η συνθήκη αυτή αντιτίθεται στις μαζικές νομιμοποιήσεις μεταναστών,
ι) προδίδει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη εισάγοντας στην Ευρώπη λαθρομετανάστες που η Ελλάδα παρανόμως εξοπλίζει με ευρωπαϊκά χαρτιά,
κ) καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική εργατική τάξη (Μαρξ: «Η εισαγωγή ξένων εργατών είναι η διαιώνιση της δουλείας»),
λ) καταπατεί τις συνταγματικές ελευθερίες των Ελλήνων, προκειμένου αυτοί να αναγκασθούν να παραχωρήσουν κεκτημένα στους εποίκους (μία πρόγευση αυτού έδωσε η δράση της αστυνομίας υπέρ των αλλοδαπών εναντίον των Ελλήνων κατά τις πρόσφατες συγκρούσεις στην πολύπαθη γειτονιά του Αγίου Παντελεήμονα).

Για να αποτραπούν τα χειρότερα, όσο υπάρχει ακόμα ελληνικό έθνος, Σύνταγμα και νόμοι, θα πρέπει:

α) Να εξαντλήσουμε χωρίς άλλη καθυστέρηση τα περιθώρια νόμιμης διαμαρτυρίας και
β) Να απαιτήσουμε δημοψήφισμα για το Μεταναστευτικό.



             Κων/νος Π. Ρωμανός                                                      

Αν Καθηγητής Φιλοσοφίας Παν. Αιγαίου

                  29/11/2009

Νέο προφητικό άρθρο του Γ. Δελαστίκ

Eχει υπερβεί πλέον κάθε όριο ανοχής του ελληνικού λαού η προσβλητική συμπεριφορά που επιδεικνύουν απέναντι στη χώρα μας Eυρωπαίοι πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες με πρόσχημα το αυξημένο έλλειμμα του προϋπολογισμού, κάτι που αντανακλάται και σε αλλεπάλληλα χυδαία δημοσιεύματα ευρωπαϊκών εφημερίδων.

Προφανώς η απαράδεκτα ενδοτική στάση της κυβέρνησης απέναντι στους όρους που επιδιώκουν να επιβάλουν στον ελληνικό λαό οι γραφειοκράτες των Bρυξελλών και οι Γερμανοί ηγεμόνες της EE, έχει εκληφθεί από τους εταίρους της ως έλλειψη αισθήματος εθνικής αξιοπρέπειας.




O ίδιος ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου οφείλει με δηλώσεις και πράξεις να αποκαταστήσει την εθνική αξιοπρέπεια της Eλλάδας απευθυνόμενος στους ομολόγους του. O ίδιος προσωπικά, γιατί κανένας από τους εμπλεκόμενους υπουργούς του δεν έχει το πολιτικό ανάστημα να το κάνει - είναι άγνωστο δε αν έχει ακόμη και τη σχετική πολιτική βούληση κάποιος να το κάνει.

«Eτος των γουρουνιών» ήταν π.χ. ο τίτλος κύριου άρθρου στο χθεσινό φύλλο του «σοσιαλιστικού», υποτίθεται, «Γκάρντιαν», με επαίσχυντο περιεχόμενο, το οποίο άρχιζε ως εξής: «Oι Kινέζοι πλησιάζουν στο τέλος του Eτους του Bοδιού. Oι χρηματοπιστωτικές αγορές, όμως, μόλις άρχισαν το Eτος των Γουρουνιών. Mε τη λέξη «γουρούνια» (σ.σ.: pigs στα Aγγλικά) οι χρηματιστές με την ωμή γλώσσα τους δεν εννοούν τις τετράποδες περιφερόμενες πηγές προέλευσης του μπέικον, αλλά την Πορτογαλία, την Iταλία, την Eλλάδα και την Iσπανία (σ.σ.: που τα αρχικά της ονομασίας τους στα Aγγλικά με αυτήν τη σειρά -Portugal, Italy, Greece, Spain- σχηματίζουν τη λέξη PIGS, «γουρούνια»). Tέσσερις χώρες του κλαμπ του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος με βουνά από χρέη...».



Kαι η καλή βρετανική εφημερίδα, αφού αναφέρεται περιφρονητικά σε προχθεσινές δηλώσεις του υπουργού Oικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου ότι η Eλλάδα θα τα βγάλει πέρα μόνη της, συνεχίζει: «Πώς θα μοιάζει το Eτος των Γουρουνιών;... Oι Nοτιοευρωπαίοι πολιτικοί θα αρνούνται με πάθος ότι τα δεινά τους θα χειροτερεύσουν πολύ, παρόλο που στο παρασκήνιο σημειώνονται φρενιτιώδεις σκηνές για να ελεγχθεί ότι η κατάσταση έχει ακριβώς έτσι».

O «Γκάρντιαν» μας κάνει την παραχώρηση ότι «τα τέσσερα γουρούνια είναι φυσικά πολύ διαφορετικά», αλλά βεβαίως αποφεύγει να υπενθυμίσει στους αναγνώστες του ότι το 2010 η Bρετανία θα έχει π.χ. έλλειμμα... μεγαλύτερο και από τα τέσσερα «μεσογειακά γουρούνια»!

Eπιβεβαιώνει πάντως και αυτή η εφημερίδα ότι «πέρα από σποραδικές δηλώσεις υποστήριξης, η στρατηγική που ακολουθείται από το Eυρωγκρούπ φαίνεται να είναι ότι η Eλλάδα πρέπει να γίνει Iρλανδία - να κάνει τις δικές της τρομακτικές περικοπές στα δημόσια έξοδα και να ελπίζει ότι αυτό θα κάνει ευτυχείς τις αγορές»!

Eίναι πρωτοφανές το θράσος που έχουν οι Bρετανοί. Tα... «ευρω-λαμόγια» του Σίτι βούλιαξαν με τον τυχοδιωκτισμό και τον ασύστολο τζόγο τους την παγκόσμια οικονομία, βυθίζοντάς τη στη χειρότερη κρίση της εδώ και τουλάχιστον έναν αιώνα. Eκαναν την ίδια τη Bρετανία περίγελω όλου του πλανήτη, καθώς το 2010 μόνο η εξαρτώμενη από αυτήν και ίδιας νεοφιλελεύθερης νοοτροπίας Iρλανδία θα έχει μεγαλύτερο έλλειμμα από τη Bρετανία, η οποία στη σχετική κατάταξη θα είναι φέτος... 26η στους 27!

Δεν φτάνει που το Λονδίνο θα καλύψει το έλλειμμά του γύρω στο... 2018 (!) κατά τη βρετανική κυβέρνηση, δεν φτάνει που πέρυσι, φέτος και του χρόνου θα δανειστεί για να μη χρεοκοπήσει περισσότερα από όσα είχε δανειστεί η Aγγλία τα προηγούμενα... 300 χρόνια (!!!), θέλουν να κάνουν και υποδείξεις από πάνω στην Eλλάδα και στα «γουρούνια της Mεσογείου». E, όχι, αυτό πάει πολύ.

Kάποιος, όμως, πρέπει να κόψει τον αέρα σε όλους αυτούς τους κήνσορες της πεντάρας. Kρίμα που δεν ζει ο Aνδρέας Παπανδρέου, ο οποίος ήξερε πολύ καλά να γράφει τα λόγια των Eυρωπαίων εταίρων του εκεί που πραγματικά τους άξιζε, στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Δεν υπάρχει, όμως, σήμερα κανένας πολιτικός που να μπορεί να απαντήσει στα «ευρω-λαμόγια» και να αποκαταστήσει, μόνο φραστικά έστω, την πληγωμένη αξιοπρέπεια των Eλλήνων;

OΛEΘPIA ΠOΛITIKH
Aναβιώνουν παλιά μίση

«Eλληνική αθλιότητα (!)» είναι ο τίτλος του χθεσινού κύριου άρθρου των οικονομικών σελίδων της γερμανικής δεξιάς εφημερίδας «Φράνκφουρτερ Aλγκεμάινε». Παίζουν με τη φωτιά οι Γερμανοί. H ολέθρια πολιτική που ακολουθούν μέσω των αλλεπάλληλων εθνικών προσβολών οδηγεί αναπότρεπτα στην αναβίωση παλιών στερεοτύπων που είχε προκαλέσει η σύγχρονη αιμοσταγής γερμανική ιστορία. Πάμπολλοι άνθρωποι στην Eλλάδα μαθαίνουν ήδη το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων για τη ναζιστική κατοχή της πατρίδας μας που ποτέ δεν δόθηκαν - κάτι που νομίζαμε ότι είχε χαθεί για πάντα στη λήθη της Iστορίας. Xρειάστηκαν δεκαετίες για να κατασιγάσει το δικαιολογημένο μίσος όλων των Eυρωπαίων κατά των Γερμανών. Eίναι ανάγκη να ξύνει πληγές το Bερολίνο;

                       08 Ιανουαρίου 2010                           

                          Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Προσφυγη Μητροπολίτου Πειραιῶς κατά Τεκτονικού Ιδρύματος και Μεγάλης Στοάς

             ΠΡΟΣΦΥΓΗ

Μητροπολίτου Πειραιῶς
              ΣΕΡΑΦΕΙΜ

                   Πρὸς 

τὸν Ἐξοχώτατον Ὑπουργὸν Οἰκονομίας κ. Γεώργιον Παπακωνσταντίνου

                   

                   ΚΑΤΑ

Τοῦ ἀπό 10/12/1927 Π.Δ. ὡς ἔχει τροποποιηθεῖ, τό ὁποῖον ἔχει ἐγκρίνει τόν Ὀργανισμό τοῦ ἐν Ἀθήναις Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος, πού ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπί τῆς ὁδοῦ Ἀχαρνῶν καί Σουρμελῆ καί τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος, πού ἑδρεύει ἐν Ἀθήναις, ἐπί τῆς ὁδοῦ Ἐρεσοῦ 38

                                                           ΑΙΤΗΜΑ

Ἡ διάλυσις τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί τῆς Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καί τῶν Στοῶν-Ναῶν αὐτῶν συμφώνως τῷ ἄρθρῳ 118 τοῦ Α.Κ.

Ἐξοχώτατε Κύριε Ὑπουργέ,

Τὸ ἵδρυμα μὲ τὴν ἐπωνυμία «ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΝ ΙΔΡΥΜΑ» συνεστήθη δυνάμει τοῦ Π.Δ. τῆς 10/12/1927, ἐν συνεχείᾳ δὲ ἐτροποποιήθη δυνάμει τοῦ Β.Δ. τῆς 19/7/1949 καὶ τοῦ Β.Δ. τῆς 16/11/1956. Σκοπὸς τοῦ ὡς ἄνω ἱδρύματος εἶναι ἡ εὐόδωσις ἔργων εὐποιΐας, ἰδὶα διὰ περιθάλψεως ἐνδεῶν καὶ μορφώσεως ἀπόρων παίδων.

Σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, ἕνα ἵδρυμα διαλύεται διὰ ἐκδόσεως σχετικοῦ διατάγματος ἂν παρεκκλίνει τοῦ σκοποῦ τοῦ (ἀνεξάρτητα ἂν ὁ νέος σκοπὸς του εἶναι νόμιμος ἢ ὄχι, βλ. Τούση Γεν. Ἀρχ., σελ. 340, ὑποσ. 17). Περαιτέρω, ἐπίσης σύμφωνα μὲ τὸ ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα, ἕνα ἵδρυμα διαλύεται δι’ ἐκδόσεως σχετικοῦ διατάγματος ἂν ὁ σκοπὸς του ἔγινε παράνομος.

Ἐν προκειμένῳ τὸ ὡς ἄνω ἵδρυμα ἔχει ὡς κύριο ἔργο του τὴν ἵδρυση, λειτουργία καὶ συντήρηση Μασονικῶν Στοῶν καὶ τὴν προώθηση τῆς λατρείας τοῦ Μεγάλου Ἀρχιτέκτονα τοῦ Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.). Περαιτέρω πραγματοποιεῖ μυήσεις καὶ ἐμφανίζεται ὡς -δῆθεν- σωματεῖο, χωρὶς ὅμως νὰ ἔχει τηρήσει τὶς ἐκ τοῦ νόμου τεθεῖσες προϋποθέσεις ἀναγνωρίσεώς του, ἐν αἷς καὶ ὁ δικαστικὸς ἔλεγχος τῶν σκοπῶν του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ καὶ ὑπὸ τὸν ἀνωτέρω νομικὸ μανδύα λειτουργεῖ τό ὡς εἴρηται Ἵδρυμα ἐνῷ στὴν πραγματικότητα ἀποτελεῖ ἔκφραση μιᾶς θρησκείας (τοῦ μασονισμοῦ ἢ τεκτονισμοῦ ἢ ἐλευθεροτεκτονισμοῦ).

Ἀξιοσημείωτη εἶναι ἐν προκειμένῳ ἡ Ἀπόφαση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (1933) κατὰ τὴν ὁποία : «Ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος... ἐπιληφθεῖσα της... ἐξετάσεως τῆς Μασονίας, τοῦ διεθνοῦς τούτου μυστικοῦ ὀργανισμοῦ,... κατέληξε ὁμοφώνως εἰς τὰ ἑπόμενα... συμπεράσματα : Ἡ Μασονία δὲν εἶναι ἁπλὴ τὶς φιλανθρωπικὴ ἕνωσις ἢ φιλοσοφικὴ Σχολή, ἀλλ' ἀποτελεῖ μυσταγωγικὸν σύστημα, ὅπερ ὑπομιμνῆσκει τάς παλαιᾶς ἐθνικᾶς μυστηριακᾶς θρησκείας ἢ λατρείας... Ἀποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, ὅλως διάφορος... καὶ ξένη της Χριστιανικῆς Θρησκείας...» Συνεπῶς ἔχει πληρωθεῖ τὸ πραγματικό τοῦ ἄρθρου 118 τοῦ Α.Κ.

Ἐπιπροσθέτως:

α. Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ὀφείλει τήν ἵδρυσή του στήν ἐξαπάτησι τοῦ Κράτους. Ἱδρύθηκε μέ σκοπό τήν «εὐόδωση ἔργων εὐποιΐας, ἰδίᾳ περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων» ἐνῶ πρόκειται γιά ἀμιγῆ σατανολατρεία διότι ὁ κρυπτογραφικά ἀναφερόμενος ὡς Μ.Α.Τ.Σ.-ὑπέρτατο ὄν ὡς τά προσαγόμενα στοιχεῖα ἀποδεικνύουν τυγχάνει ὁ λεγόμενος Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος πού ὀντοποιεῖται στό πρόσωπο τοῦ Ἑωσφόρου. Ὑπό τό προσωπεῖο ἑπομένως τῆς δῆθεν φιλανθρωπίας τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος πρωοθεῖται στή χώρα μας ἡ θρησκευτική παραδοχή τοῦ Σατανισμοῦ.

β. Οἱ Μασονικές στοές-ναοί τῆς Σατανολατρείας ὀφείλουν ἐπίσης τήν ἀναγνωρισή τους ὡς Μασονικῶν σωματείων στήν ἐξαπάτηση τῆς δικαιοσύνης ἀπό τήν ὁποία ἀπέκρυψαν δολίως, κάθε τί τό ὁποῖο θά ἀπεκάλυπτε τό σατανιστικό τους περιεχόμενο. Ἀπόδειξις ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 739/8.2.1935 ἀπόφαση τοῦ Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐνέκρινε τήν ἵδρυση τῆς στοᾶς «ΜΕΛΗΣ» ἐντελῶς τυπικά, ἐνῶ ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 2060/2969 ἀπόφαση τοῦ Πολυμελοῦς Πρωτοδικείου Ἀθηνῶν πού ἐξεδόθη μετ’ἔλεγχο τῶν σχετικῶν μασονικῶν κειμένων ὑπῆρξε ἀπορριπτική τῆς ἱδρύσεως τῆς στοᾶς «ΔΗΛΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ».

γ. Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ἀποκρύπτει τό ὑπ’ ἀριθμ. 3 Landmark (δόγμα) τό ὁποῖο «οὐδεμία ἀνθρωπίνη δύναμη δύναται νά θίξει ἤ τροποποιήσει» καί «ἐπιβάλλει ὡς Θεό τῆς Μασονίας τόν Ἑωσφόρο».

δ. Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα πραγματοποιεῖ μυήσεις – εἰσδοχή μελῶν χωρίς νά εἶναι σωματεῖο διότι δέν κέκτηται τήν ἀνάλογη δικαστική ἀναγνώριση.

ε. Τό Τεκτονικό Ἵδρυμα γίνεται δεκτό καί νομιμοποιεῖται ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία ὡς φιλανθρωπικό ἵδρυμα ἐνῶ ὁ σκοπός αὐτοῦ εἶναι ἡ προώθηση, ἵδρυσι καί συντήρησι Ναῶν-Στοῶν ἀνιδρυομένων πρός δόξαν τοῦ κρυπτογραφικά ἀναφερομένου Θεοῦ Μ.Α.Τ.Σ.

Ὡσαύτως τήν προώθηση τῆς ἰδίας θρησκευτικῆς παραδοχῆς ἔχει ἀναλάβει καί ἡ ἐκ τοῦ ὡς ἄνω λεγομένου Τεκτονικοῦ ἱδρύματος ἀποσχισθεῖσα κατά τό ἔτος 1986 Ἐθνική Μεγάλη Στοᾶ τῆς Ἑλλάδος, ἡ ἐν ὁδῶ Ἐρεσοῦ 38 ἑδρεύουσα.

Διά τούς λόγους αὐτούς καί δι’ ὅσους ἀναφέρομεν εἰς τό συνημμένον ἡμέτερον ὑπόμνημα καί διά τῶν συνημμένων ἀποδεικτικῶν στοιχείων τῶν τυπικῶν μυήσεως καί τῆς ἐσωτερικῆς βιβλιογραφίας τῆς Μασονίας εἰς ἥν ἀποκαλύπτεται ὁ Ἑωσφόρος ὡς ὁ κρυπτογραφικά ἀναφερόμενος Μ.Α.Τ.Σ. πρός τιμήν τοῦ ὁποίου ἄρχονται καί κλείονται αἱ συνεδρίαι, μυοῦνται τά μέλη καί ἀναπέμπεται λατρεία ἐντός τῶν Στοῶν, ζητοῦμεν τήν διάλυσιν τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος καί τῶν παραρτημάτων αὐτοῦ ἀνά τήν Ἐπικράτειαν διότι ἔχει παρεκκλίνει τοῦ σκοποῦ ἱδρύσεώς του καί προωθεῖ μίαν θρησκευτικήν πίστιν κρυφίως καί δι’ αὐτό ἐπιβάλλεται, ὅπως ἐκδοθῇ διάταγμα διά τοῦ ὁποίου νά ἀνακαλοῦνται ἢ καὶ καταργοῦνται τά διατάγματα συστάσεως τοῦ ἱδρύματος, ἤτοι τό ὡς ἄνω Π.Δ. τῆς 10/12/1927, Β.Δ. τῆς 19/7/1949 καὶ Β.Δ. τῆς 16/11/1956 ὡς καί τῆς ἐξ αὐτῆς ἀποσχισθείσης Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καθ’ ὅ μέρος αὕτη ἐμφαίνεται ὡς Ἵδρυμα ἀποκαλούμενο Μέγα Ἀγαθοεργό Σῶμα (Μ.Α.Σ.) τῆς Ε.Μ.Σ.τ.Ε.

Ἡ ὡς ἄνω προσφυγή, ἀφιεροῦται εἰς τήν Ἱεράν Μνήμην τῶν Γεραρῶν Ἀγωνιστῶν τῆς Ἀληθείας ἀοιδίμων Ἀποστόλου Μακράκη, Παναγιώτου Τρεμπέλα, Μιχαήλ Γαλανοῦ, Παναγιώτου Μπρατσιώτου, Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου καί Νικολάου Ψαρουδάκη.

     Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Ἰανουαρίου 2010                   
            Ο Π Ρ Ο Σ Φ Ε Υ Γ Ω Ν
       + ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς
                    ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΔΗΛΩΣΗ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Διαβάζω στον Τύπο ότι σε λίγο θα εγκατασταθεί ένα «Διευθυντήριο» στη χώρα μας, που ουσιαστικά θα μας κυβερνά με δικτατορικό τρόπο.



Τα μέλη του θα παίρνουν μόνα τους όλες τις καίριες αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν το χαρακτήρα τελεσιγράφων, που θα πρέπει η χώρα μας να εφαρμόζει χωρίς δικαίωμα γνώμης.

Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που πρόκειται να λάβουν, θα βυθίσουν τις κοινωνικές τάξεις -τη μια μετά την άλλη- σε απόγνωση, που τελικά θα γενικευθεί και θα μας οδηγήσει σε δραματικές κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις.

Το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται τίποτα να διορθωθεί. Γιατί οι αιτίες του ΚΑΚΟΥ δεν βρίσκονται στους αριθμούς αλλά στους ανθρώπους. Που οι πάντες εν γνώσει τους οδήγησαν τη χώρα εκεί που την οδήγησαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και όλοι μαζί..

Κι εμείς που τους ψηφίζουμε, παρακολουθούμε την κατάσταση πληγωμένοι γιατί μας ξεγέλασαν ΟΛΟΙ ΟΛΟΥΣ, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη ΟΛΟΙ ΟΛΩΝ και χάσαμε τον εαυτό μας και την πατρίδα μας.



Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν αγαπάμε τη χώρα μας και γιʼ αυτό τίποτα δεν μας σώζει.

Έτσι εκεί που φτάσαμε, τουλάχιστον ας μην ευτελιζόμαστε μπροστά στους ξένους..

Είναι ντροπή ένας λαός με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων να μην έχει 10 ικανούς ανθρώπους και να χρειάζεται τη βοήθεια των ξένων...

ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!

              Αθήνα 17 Φεβρουαρίου 2010                             

Και για αυτά δεν φταίει κανείς;

Η οικονομική κρίση είναι λογικό να συγκεντρώνει όλη την προσοχή και τις δυνάμεις της κυβέρνησης. Θα πρέπει, όμως, να διασφαλίσουμε ότι, ταυτόχρονα, δεν θα απολέσει η χώρα θέσεις στο περιφερειακό, ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι. Διότι, δυστυχώς, πολύ φοβούμαι, η Ελλάδα δεν βιώνει μόνο μια οξύτατη οικονομική-κοινωνική και πνευματική κρίση, αλλά άμεσα κινδυνεύει –χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει αρκούντως- να απολέσει διεθνείς θέσεις της, ακόμα και στα Βαλκάνια.

Μετά το Αιγαίο πρόβλημα και στο Ιόνιο;

Η εξωτερική πολιτική της ΝΔ ήταν μια παθητική, γεμάτο ήττες εξωτερική πολιτική. Η μόνη επιτυχία που επικαλέστηκε ήταν το «βέτο» στο Βουκουρέστι για την ένταξη ή μη της ΦΥΡΟΜ στο ΝΑΤΟ. Στην πραγματικότητα, όπως είχα γράψει τότε, η Ελλάδα δεν έκανε καμιά χρήση βέτο. Αλλες χώρες, κύρια Γαλλία και Γερμανία, αποτρέψαν συνολικά την επέκταση του ΝΑΤΟ, λόγο των αντιρρήσεων που είχαν για την ένταξη σε αυτό της Ουκρανίας και της Γεωργίας.

Στην πραγματικότητα, η κάκιστη εξωτερική πολιτική της ΝΔ, είχε να επιδείξει μια πραγματική επιτυχία. Ήταν η συμφωνία Ελλάδας και Αλβανίας για τη διευθέτηση των θαλασσίων συνόρων ανάμεσα στις δύο χώρες. Μια συμφωνία που στηρίχτηκε στο Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης και συμπεριελάμβανε όλες αυτές τις ρυθμίσεις και δικαιικές πρακτικές – προβλέψεις που αρνείται η Τουρκία να αναγνωρίσει στο Αιγαίο. Εν τέλει, όλα δείχνουν ότι προς το παρόν η συμφωνία δεν πρόκειται να εφαρμοστεί καθότι την ακύρωσε το Συνταγματικό δικαστήριο της Αλβανίας επικαλούμενο τεχνικούς και ουσιαστικούς λόγους.

Η μεγάλη σημασία της συμφωνίας

Η συμφωνία στηρίχθηκε στο διεθνές δίκαιο και σε όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στα νησιά και όριζε κατά τον τρόπο ορθό -με αφετηρία βράχους, ύφαλους, νησίδες- τη μέση γραμμή με την Αλβανία, αλλά και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Έθετε με ορθό τρόπο την μεσαία γραμμή ανάμεσα στις δύο χώρες.

Σε αυτή τη βάση αναγνώρισε τα δικαιώματα που απορρέουν από τη θέση των Διαποντίων νησιών που βρίσκονται στα βόρεια της Κέρκυρας, από τα πιο όμορφα νησιά της ελληνικής επικράτειας. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό διότι με αυτό τον τρόπο αποδόθηκαν, δίκαια και ορθός, στην Ελλάδα 355 περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσης που έχουν μια πολύ συγκεκριμένη ειδική λειτουργική θέση. Ποια είναι αυτή; Είναι ότι από αυτή την περιοχή, όπως σημείωσε ο Γ. Κατσαΐτης στην εξαιρετική εφημερίδα που εκδίδει στην Κέρκυρα, «Ενημέρωση», θα περνάνε σειρά αγωγών πετρελαίου και αερίου (από τη Nabucco μέχρι τον South Stream), ενώ υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στην περιοχή να υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου. Αυτό όλο το γεγονός υπογραμμίζει την διπλή στρατηγική σημασία της συμφωνίας. Αφενός η αμιγώς γεοστρατηγική για τους αγωγούς, αφετέρου ως συμφωνία υπόδειγμα που θα επέτρεπε στην Ελλάδα να εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο στα δυτικά θαλάσσια σύνορά της.

Η μεγάλης σημασίας αυτή συμφωνία δεν δημοσιοποιήθηκε από καμιά πλευρά των συμβαλλομένων πλευρών. Μετατράπηκε σε ένα είδος απόρρητης συμφωνίας. Το χειρότερο είναι, ότι ενώ η συμφωνία υπογράφτηκε τον Απρίλιο, δεν την προώθησε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ για επικύρωση στην ελληνική βουλή. Με αυτό τον τρόπο και θα δημοσιοποιούταν, αλλά και θα αποκτούσε ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα ως ντοκουμέντο δεσμευτικό στη βάση του διεθνούς δικαίου. Η κυβέρνηση Καραμανλή το αμέλησε. Το ίδιο δυστυχώς έκανε και η νέα Ελληνική Κυβέρνηση. Η αμέλεια αυτή δεν έχει ορθολογική εξήγηση ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του τα συνολικά ελληνικά συμφέροντα.

Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι τους λόγους που η βουλή δεν επικύρωσε. Αλλά και λόγοι να υπήρχαν το ερώτημα είναι κατά πόσο ασκήθηκε πίεση προς την Αλβανία όπως οι εσωτερικές της διαδικασίες να μην υπονομεύσουν μια συμφωνία που υπόκειται στους κανόνες του διεθνούς δικαίου και όχι του εσωτερικού νομικού συστήματος της Αλβανίας.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα

Η κατάσταση άρχισε να παίρνει μια αρνητική τροπή, όταν η αλβανική αντιπολίτευση απεφάσισε να προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας με στόχο να ακυρώσει την ελληνοαλβανική συμφωνία για τα θαλάσσια σύνορα. Ο φορέας αυτής της προσφυγής ήταν το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας υπό τον Εντι Ράμα. Δηλαδή, το αδελφό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, το οποίο ακόμα και το καλοκαίρι ενόψει των εθνικών εκλογών της Αλβανίας το στήριξε με όλα τα μέσα, υλικά και μη!

Το ερώτημα που θέτω δημόσια προς την τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, καθώς και τους αρμόδιους των διεθνών σχέσεων του ίδιου κόμματος είναι αν και κατά πόσο σημείωσαν προς τον Ε. Ράμα ότι δεν μπορεί να στηρίζεται και ταυτόχρονα να αμφισβητεί νόμιμες συμφωνίες με διεθνείς δεσμεύσεις ανάμεσα στις δύο χώρες και οι οποίες προωθούν την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους δύο λαούς.

Η συνέχεια είναι ακόμα χειρότερη. Η απόφαση του Αλβανικού Δικαστηρίου υιοθετεί, εάν καταλαβαίνω ορθά, βασικές θέσεις της Τουρκίας.

Και επειδή στην εξωτερική πολιτική δεν επιτρέπονται αυταπάτες, είναι φανερό ότι η Τουρκία κινήθηκε δραστήρια προκειμένου να επηρεάσει την απόφαση του, ενώ η ελληνική, πιθανά, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, ανέμενε παθητικά τα της απόφασης βρισκόμενη πλέον σε πλήρη αμηχανία μετά την έκδοσή της. Όλα δείχνουν ότι επί μήνες η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν αντιδρούσε.

Αλλά πώς να αντιδράσει όταν δεν έχει διορίσει, έτσι λέγεται και ελπίζω να μην αληθεύει η πληροφορία, ούτε καν διευθυντή στην αρμόδια διεύθυνση για τις βαλκανικές υποθέσεις, την Α3 του υπουργείου!

Ελλάδα – Αλβανία – Τουρκία – ΕΕ

Προκύπτει ένα θεμελιακό ερώτημα: πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να στήριξε την είσοδο της Αλβανίας στο ΝΑΤΟ χωρίς κανένα αντάλλαγμα! Η Εξωτερική Πολιτική μιας χώρας δεν μπορεί να είναι φιλανθρωπία. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο με την διακήρυξη της κυβέρνησης για ένταξη των κρατών της Δυτικής Βαλκανικής μέχρι το 2014 στην ΕΕ (αν και η Αυστρία αντιτασσόμενη έκανε λόγο για το 2020).

Είναι δυνατό η Ελλάδα να συναινέσει με την ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ χωρίς ανταλλάγματα; Με το ζήτημα των θαλασσίων συνόρων ανοικτό; Με θέσεις δικαστικές που είναι πλησίον εκείνων της Τουρκίας;

Είναι δυνατό η ελληνική διπλωματία να έχει παραλύσει τόσο ώστε να μην ξαγρυπνά πάνω στα εθνικά της συμφέροντα στο Ιόνιο και να επιτρέπει στην Αλβανία να τα αντιμετωπίζει εκτός Διεθνούς Δικαίου με τον ίδιο τρόπο που το κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο, και παρόλα αυτά, να της δίνει χρόνο ένταξης στην ΕΕ; Ή έχουμε εξασφαλίσει κάτι που δεν το βλέπω;

Μακάρι να έχω άδικο. Αν δεν έχω όμως; Τότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα όχι μόνο στο Αιγαίο, αλλά και στο Ιόνιο και είναι καιρός να ξυπνήσουμε. Δεν επιτρέπεται να μετατραπεί η οικονομική κρίση σε άλλοθι απώλειας εθνικών συμφερόντων και μάλιστα εμείς να διατυπώνουμε προτάσεις επιβράβευσης.

Το πρόβλημα της ελληνικής παρουσίας στα Βαλκάνια

Οι θέσεις της Ελλάδας στα Βαλκάνια πολύ φοβούμαι ότι υποχωρούν. Δεν γνωρίζω τι έκαναν οι Έλληνες διπλωμάτες στο πρόσφατο ταξίδιά τους σε χώρες της χερσονήσου του Αίμου, αλλά δεν έχω διακρίνει κάποια θετικά αποτελέσματα, αντίθετα καταγράφω συνεχή ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας στην περιοχή. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί η ουσιαστική απουσία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από τη Βοσνία και η ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας σε αυτό το ιδιότυπο κρατικό μόρφωμα.

Όχι μόνο η Τουρκία έχει μεγάλη επιρροή στους θεσμούς της μικρής αυτής βαλκανικής χώρας, εκπαιδεύει ακόμα και τον στρατό της, αλλά πρόσφατα μεσολάβησε ανάμεσα στην Βοσνία και την Σερβία, με επιτυχία, προκειμένου να υπάρξει ανταλλαγή διπλωματικών αντιπροσωπειών ανάμεσα στις δύο χώρες.

Με άλλα λόγια μετά την ενίσχυση των θέσεων της Τουρκίας στο Κόσσοβο και εν μέρει στη Βουλγαρία, στο Μαυροβούνιο και στη ΦΥΡΟΜ, έχουμε όχι μόνο ενίσχυση της παρουσίας της στη Βοσνία, αλλά και «κατάληψη» της μέχρι πριν μερικά χρόνια ελληνικής ειδικότητας που είναι η ικανότητα «διαμεσολάβησης» σε κρίσεις και ανάμεσα σε αντιμαχόμενα μέρη. Επιπλέον, όπως ήδη ανέφερα, η Τουρκία δείχνει να διαθέτει επιρροή ακόμα και στο δικαστικό σύστημα της Αλβανίας. Όλα δείχνουν ότι ακόμα και στην «αυλή των Βαλκανίων» η Ελλάδα χάνει θέσεις και η Τουρκία ενισχύεται.

Η Εξωτερική πολιτική που φαίνεται μια εύκολη υπόθεση για εκείνους που δεν έχουν ξενυχτίσει για λογαριασμό της, αποτελεί μια πολύ σοβαρή και δύσκολη υπόθεση ιδιαίτερα για χώρες όπως είναι η Ελλάδα. Ας μην το ξεχνά κανείς

                          Του Νίκου Κοτζιά                                                                                               epirusgate.blogspot.com

«Περί σημαιολογίας»

· ΠΡΑΞΗ ΠΡΩΤΗ


Πριν από πολλά πολλά χρόνια (κοίτα που η Ιστορία πάει να γίνει απίστευτο, στους καιρούς μας, παραμύθι), μια φορά δηλαδή κι έναν καιρό, όπου όλα τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, όταν οι μελανοχίτωνες κατακτητές είχαν κτηνωδώς επιβάλει το «δίκαιο» της βίας στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και πάνω στον Βράχο που συμβόλιζε μέσα στην ιστορία του κόσμου το λίκνο αυτής της Δημοκρατίας, στην Ακρόπολη, είχαν κατεβάσει το σύμβολο της Ανεξαρτησίας της, της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης κάθε λαού, τη Σημαία, δύο αμούστακα παιδιά, φανατικά για Λευτεριά και Δημοκρατία, νύχτα, άοπλα, χωρίς κουκούλες, αναρριχήθηκαν στον βράχο της Ακρόπολης και χωρίς να φοβηθούν τον κατακτητή σκοπό, κατέβασαν το σύμβολο – σημαία του επίβουλου κατακτητή και ανέβασαν τη Σημαία της Ελλάδος.
Ύστερα κατέβηκαν πάλι τον κακοτράχαλο βράχο και χάθηκαν, ενώ μετά την αποκάλυψη της πράξης τους επικηρύχτηκαν από τα στρατεύματα της Κατοχής και έγιναν για το δούλο έθνος σύμβολα Μάχης, Ελπίδας, Αντίστασης και Ελευθερίας.




· ΠΡΑΞΗ ΔΕΥΤΕΡΗ



Πολλά πολλά χρόνια μετά, μια άλλη φορά κι έναν άλλο καιρό (κοίτα που πάει να γίνει η Ιστορία παραμύθι στους μίζερους καιρούς μας), όταν πάλι όλα τα ΄σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, και κατακτητές και καταπατητές των ελευθεριών του λαού ήταν ντόπιοι ορκοπάτες στρατιωτικοί και τα παιδιά βγήκαν πάλι στους δρόμους και πλήρωσε η νεολαία με αίμα ακριβό την κτηνώδη βία τους, σύμβολο της εξέγερσης της συνειδητοποιημένης γενιάς της εσωτερικής αντίστασης ήταν μια ματωμένη σημαία του Ανώτατου Ιδρύματος που έγινε ορμητήριο και βωμός θυσίας του.,αγώνα.
Κάθε χρόνο από τότε η αιματοβαμμένη σημαία, το σύμβολο της εξέγερσης, προπορεύεται στις εορταστικές επετείους μνήμης και τιμής των ειρηνικών πορειών των πάνδημων διαδηλώσεων.

· ΙΝΤΕΡΜΕΔΙΟ


Έπειτα από λίγα χρόνια από την εξέγερση, καθηγητές πανεπιστημίου σε δημόσιες δηλώσεις μαζί με άλλους πνευματικούς ρατέδες χαρακτήρισαν τις σημαίες κάθε λαού «πανιά», «κουρέλια», «σύμβολα εθνικισμού», «ιδεοληπτικές προλήψεις». Οι ίδιοι εξάλλου «θεωρητικοί» ονόμαζαν και ανέλυαν τα έθνη κατασκευές, τα κράτη μηχανές βίας και την ιστορία των λαών σενάριο φανταστικού σίριαλ.

Αυτές οι απόψεις πέρασαν στα αμφιθέατρα, στα σχολικά εγχειρίδια και στη μαζική νάρκωση του πληθυσμού με πολιτισμικά προϊόντα των παρακμασμένων κρατών που εγκαινίαζαν την κουλτούρα της εμπορευματικής συναλλαγής στο παγκόσμιο χρηματιστήριο των ναρκωτικών, της αγελαίας διασκέδασης, της ομοιομορφίας, της αλαλίας και των κραυγών, του ωμού εργαλειακού σεξ και της απαξίωσης μετά βδελυγμίας της παράδοσης, της μεγάλης τέχνης, της ποίησης, των τεχνών.

Η μαζική μουσική βασίζεται στον ρυθμό των 2/4, δηλαδή στον ήχο που εκπέμπει το έμβρυο κολυμπώντας στο αμνιακό υγρό, η ζωγραφική και η γλυπτική έγιναν εγκατάσταση όπου εκτίθενται σπέρματα, προφυλακτικά, κόπρανα, ούρα, πτώματα σεσηπότα.

Το τραγούδι κήρυττε τη μαριχουάνα και τη βλακώδη κατάσταση που προκαλούσε, το θέατρο κατακρεουργούσε τους κλασικούς, τους χλεύαζε, τους ανασκολόπιζε με μανιακή ηδονή και απόλαυση και οι νέοι θεατρικοί συγγραφείς ανακάλυπταν (ω, χαρά τους) πως έχουν υπογάστριο και όπως η Κατού της χιώτικης παροιμίας «εκάθηντο κι εθώρουν το πουτί τους». Παιδοφιλία, αιμομιξία, τρέλα, μανιοκαταθλιπτικές πράξεις περιθωριακών έγιναν η πάγια και ευπώλητη καλλιτεχνική πρωτοπορία.

Και βρήκε επαινέτες και χρηματοδότες, και κριτικές επιβραβεύσεις διεθνώς. «Επαγγελματίες» του είδους έφεραν και στην πατρίδα μας προχωρημένα θεάματα (που βρήκαν στέγη σε επιχορηγούμενους από το κράτος, από τον απαίδευτο δηλαδή μικροαστό που φορολογείται) όπου απολάμβανε η αφημένη στην τύχη της νεολαία και μάλιστα η πανεπιστημιακή, δημόσιους «καλλιτεχνικούς» αυνανισμούς, πεολειχίες και πρωκτορρηξίες!!

Κακοπληρωμένοι και ανέτοιμοι για εκπαιδευτικό έργο αλλά και θεσμικά αναξιολόγητοι δάσκαλοι, φιλοχρήματοι και φαυλόβιοι ιερωμένοι ανωτάτου βαθμού, μαστουρωμένοι καλλιτέχνες προβεβλημένοι στα μαζικά μέσα ως πρότυπα βίου και επαγγελματικής επιτυχίας, κουλτούρα των σκυλάδικων, λογοτεχνία του ποδαριού, αθλητικός τύπος συστηματικός προβοκάτορας, πολιτική ρεμούλα, ξεπούλημα αξιών και πολυνομία, πηγή παράνομων και σκανδαλωδών πράξεων με στόχο τον εύκολο πλουτισμό και ασύδοτος πλούτος καθοδηγητής και εκτροφέας διαπλοκής, ηθικής εξαχρείωσης, ασύστολης σπατάλης αγαθών και παραγωγός δεινής εκμετάλλευσης και εκμαυλισμού συνειδήσεων.



· ΠΡΑΞΗ ΤΡΙΤΗ


Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 2008. Τυφλή βία, χωρίς κανένα αίτημα και χωρίς καμία επίπτωση στη συνέχιση και διόγκωση των συμπτωμάτων του ιντερμεδίου που τείνει πλέον να γίνει διαρκές μονόπρακτο.



· ΠΡΑΞΗ ΤΕΤΑΡΤΗ


Παιδιά- προϊόντα της «ιδεολογίας» του ιντερμεδίου με κουκούλες, με σφυριά, σε περίοδο πλήρους ανάπτυξης των δημοκρατικών θεσμών, χωρίς κανένα εμπόδιο στην ελεύθερη έκφραση, με κουκούλες, με σφυριά, με μολότοφ, με καδρόνια, τραυματίζουν τον πρύτανη του Πανεπιστημίου που υπερασπίζεται το άσυλο των ελεύθερων ιδεών, ακόμη και τους καθηγητές που θεωρούν τη σημαία «κουρέλι», σπάνε την πόρτα της πρυτανείας, υποστέλλουν τη σημαία και αναρριπίζουν στον αττικό ουρανό τη σημαία του Αναρχισμού (τρομάρα τους- δεν φοβούνται μήπως βρικολακιάσει ο Μπακούνιν;). Πρώτη φορά την είδαμε να κυματίζει τη σημαία αυτή, διαγωνίως μισή κόκκινη μισή, μαύρη, μισή κομμουνισμός, μισή ναζισμός, μελανέρυθρη. Οι δύο μεγάλες αυταπάτες του πολιτισμού του 20ού αιώνα.



· ΣΑΤΥΡΙΚΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ


Κύριε καθηγητά, πέστε σ΄ αυτά τα παιδιά, αν σας αποκαλύψουν το πρόσωπό τους, πως η σημαία, η κάθε σημαία κι ΑΥΤΗ είναι ένα κουρελόπανο!

        Κώστας Γεωργουσόπουλος                                 
           ΤΑ ΝΕΑ – 12/12/2009

Τελικά χρεωκοπεί η Ελλάδα ή η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Η αλήθεια για το χρέος ή ποιός δουλεύει ποιόν!!!

Μήπως θα πρέπει να μάθουμε και ποιοί κερδίζουν;

 

Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει.

Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.

Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα;

Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση.

Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.

Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.

Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!

Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.

Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.

Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!

Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος.

Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.

Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.

Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%!

Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας.

Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα.

Την ξεπερνούν

η Ολλανδία(!) με 234%,
η Ιρλανδία με 222%,
το Βέλγιο με 219%,
η Ισπανία με 207%,
η Πορτογαλία με 197%,
η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.

Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).

Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.

Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.

Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.


ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ: Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια


Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας!
Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!

Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας.

Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.

Τελικά Χρεοκοπεί η Ελλαδα ή η...ΕΕ;

             Γιώργος Δελαστίκ - 19/02/2010                      

"Σχέδιο Καλλικράτης"... η υπέρτατη προδοσία.

Το "Σχέδιο Καλλικράτης", ο νόμος περί Ιθαγένειας και η καταγραφή του δημοσίου κεφαλαίου είναι κομμάτια από το ίδιο "παζλ".

Κάποιοι μεθοδεύουν την διάλυση του ελληνικού κράτους.

Τελικός τους στόχος η "απόσχιση" της Κρήτης.





Ποιος είπε ότι η κυβέρνηση του Giorgo Papandreou δεν εργάζεται; Εργάζεται ...και μάλιστα πυρετωδώς. Το θέμα είναι να γνωρίζεις τι κάνει και βέβαια για ποιους εργάζεται. Για ποιους μπορεί να εργάζεται κάποιος, ο οποίος ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, υπέρ της αναγνώρισης τουρκικής μειονότητας στη Θράκη κλπ.; Για ποιους μπορεί να εργάζεται κάποιος, ο οποίος ως υπουργός εξωτερικών χρηματοδότησε αφειδώς και παρανόμως όλες τις ανθελληνικές ΜΚΟ, που δραστηριοποιούνται στη χώρα; Για ποιους μπορεί να εργάζεται κάποιος, ο οποίος έφτασε στην πρωθυπουργική θέση, "χρωστώντας" σε Πακιστανούς και Αφρικανούς τη δυνατότητά του να τη διεκδικήσει; Για ποιους μπορεί να εργάζεται ένας εβραϊκής καταγωγής Αμερικανός υπήκοος, που παριστάνει τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας;

Θα ξεκινήσουμε πρώτα από αυτά, τα οποία έχει ήδη κάνει αυτή η κυβέρνηση και κατόπιν θα δούμε υπέρ ποιών συμφερόντων τα κάνει. Τριών μηνών κυβέρνηση και έχει να παρουσιάσει τεράστιο έργο. Έργο, το οποίο δεν τόλμησαν να κάνουν κυβερνήσεις, οι οποίες μας κυβέρνησαν για δεκαετίες ολόκληρες. Σχεδιάζει την αλλαγή του νόμου περί ιθαγένειας και προωθεί το δικαίωμα της ψήφου των μεταναστών στις επόμενες εκλογικές διαδικασίες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Έχει ολοκληρώσει το "τιτάνιο" έργο της πλήρους και λεπτομερούς καταγραφής και αποτίμησης του δημοσίου κεφαλαίου. Τέλος ετοιμάζει το περίφημο "Σχέδιο Καλλικράτης". Αν γνωρίζει κάποιος πώς λειτουργεί το σύστημα, μπορεί να καταλάβει με την πρώτη ματιά ότι όλα αυτά τα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους δεν είναι και τόσο άσχετα. Όλα αυτά είναι συμπληρωματικά κομμάτια του ίδιου "παζλ".

Το Σχέδιο Καλλικράτης θα είναι η απόλυτη καταστροφή της χώρας. Ακόμα και από ένστικτο να λειτουργεί κάποιος, μπορεί να το καταλάβει. Δεν χρειάζεται καν γνώσεις. Αρκεί να δει ποιοι είναι οι "ένθερμοι" υποστηρικτές του και αυτόματα θα καταλάβει. Όταν ο πιο "θερμός" υποστηρικτής τής "έμπνευσης" του Γιωργάκη είναι η Ντόρα, αντιλαμβάνεται ότι κάτι συμβαίνει και αυτό το κάτι είναι πάντα εθνικά επικίνδυνο, όταν πρωταγωνιστούν αυτοί οι δύο. Κοντά σ' αυτούς και όλη η γνωστή νεοταξική "συμμορία" των υπεράνω και "ευαίσθητων". Όλοι όσοι ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν. Όλοι όσοι "αγωνιούν" για τα δικαιώματα των "Τούρκων" της Θράκης. Όλοι όσοι "ευαισθητοποιούνται" για την καταπίεση των "Μακεδόνων". Όλοι όσοι "βιάζονται" να δώσουν ψήφο στους λαθρομετανάστες.

Γιατί το Σχέδιο Καλλικράτης είναι άκρως επικίνδυνο για την εθνική μας επιβίωση; Γιατί θα δημιουργήσει διασπαστικές τάσεις μέσα στον εθνικό κορμό. Θα ενεργοποιήσει "φυγόκεντρες" τάσεις, οι οποίες στα όριά τους θα απειλούν με διάλυση το ίδιο το κράτος. Θα δημιουργήσει συνθήκες "κληρονομιάς" και δεν υπάρχει πιο εύκολο πράγμα να βάλει κάποιους τους "κληρονόμους" να σκοτωθούν μεταξύ τους. Αυτό ακριβώς είναι το Σχέδιο Καλλικράτης. Γι' αυτόν τον λόγο συνδυάζεται απόλυτα με την αποτίμηση της αξίας του δημοσίου κεφαλαίου και την παροχή δικαιώματος ψήφου στους μετανάστες. Αποτιμά για πρώτη φορά τη δημόσια περιουσία, για να τη μοιράσει στους "κληρονόμους" και ταυτόχρονα συμπεριλαμβάνει αυθαίρετα και νέους δικαιούχους. Ο "κληροδότης" φαίνεται ότι εκτός από τα "παιδιά" του αποκαθιστά επί ίσοις όροις και τους έγχρωμους "κηπουρούς" τού οίκου του.

Τρία είναι τα στοιχεία του, που καθιστούν αυτό το σχέδιο επικίνδυνο. Το πρώτο είναι η δημιουργία των θέσεων αιρετών "περιφερειαρχών". Το δεύτερο είναι η κατανομή πόρων σ' αυτές τις περιφέρειες με βάση κάποια δήθεν αντικειμενικά κριτήρια, τα οποία όμως θα είναι στη διακριτική ευχέρεια της κάθε κυβέρνησης να αξιολογεί κάθε φορά. "Αντικειμενικότητα" όμως και "ελληνικές κυβερνήσεις" δεν "συναντώνται" ούτε στα λεξικά. Πόσο μάλλον όταν πίσω από τις επιλογές τους θα κρύβονται ξένα συμφέροντα και "άνωθεν" εντολές. Το τρίτο είναι η σύνδεση των "περιφερειακών" οικονομιών με εθνικού τύπου φόρους όπως είναι ο ΦΠΑ. Με αυτόν τον τρόπο κάποιοι Έλληνες αποκτούν το δικαίωμα να "μαλώνουν" κάποιους άλλους Έλληνες, κατηγορώντας τους για "παρασιτική" διαβίωση. Όπως συμβαίνει σήμερα στην ενιαία υποτίθεται Ευρώπη, που κάποιοι Ευρωπαίοι Γερμανοί "μαλώνουν" τους Ευρωπαίους Έλληνες.

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε. Θα ξεκινήσουμε από τα απολύτως δεδομένα. Είναι γνωστό ότι η πιο διεφθαρμένη μορφή της κρατικής διοίκησης συναντάται στους χώρους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή "σκουπίδι", το οποίο να στέκεται στα δυό του τα πόδια και να μην έχει ασχοληθεί με τα "κοινά" στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Δεν λέμε ότι όλοι οι άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι "σκουπίδια", αλλά λέμε ότι δεν υπάρχει "σκουπίδι", που να μην ασχολήθηκε μ' αυτήν.

Όλη η "βρομιά" της κάθε τοπικής κοινωνίας κατόρθωσε και μπήκε στην τοπική αυτοδιοίκηση. Το απόλυτο "κατακάθι", το οποίο δεν ασχολήθηκε με το ανώτερο επίπεδο πολιτικής, είτε γιατί στερούνταν τυπικών προσόντων είτε γιατί δεν έβλεπε τόσο "κοντά" τη δυνατότητα να κάνει "αρπαχτές". Η ευκαιρία όλων αυτών των απατεώνων και των καιροσκόπων ήταν η τοπική αυτοδιοίκηση και δεν την άφησαν να πάει χαμένη. Με τον καιρό αυτή η βρομιά έχει επιβληθεί ολοκληρωτικά σε όλους τους χώρους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Με εκβιασμούς, απειλές, βολέματα και "ασυλίες", οι τοπικές κοινωνίες έχουν αποκτήσει τις "ηγεσίες" τους. Μιλάμε για έναν πραγματικό υπόκοσμο, ο οποίος έχει επιβληθεί, χρησιμοποιώντας όλα τα γνωστά μέσα που συνήθως χρησιμοποιεί ο υπόκοσμος

Με το Σχέδιο Καλλικράτης έρχεται η Κυβέρνηση ν' αναγνωρίσει την "ακεραιότητα" και την "προσφορά" αυτών ανθρώπων. Των διεφθαρμένων παραγόντων, οι οποίοι στην κυριολεξία λυμαίνονται τον χώρο της επαρχίας. Αντί να στείλουν "στρατιές" εισαγγελέων, για να τιμωρήσουν τους κλέφτες, πάνε να τους "ανταμείψουν" με αναβάθμισή τους. Αναβαθμίζουν αυτούς, οι οποίοι με βάση τα πιο επίσημα κρατικά στοιχεία είναι στην κυριολεξία ανάξιοι να διαχειριστούν ακόμα και τα παγκάκια στα πάρκα. Γιατί το κάνουν αυτό; Γιατί τους βολεύουν τα χαρακτηριστικά τους στις μεθοδεύσεις τους. Αυτήν τη διαφθορά της τοπικής αυτοδιοίκησης έχουν σκοπό να τη συγκεντρώσουν κάποιοι σε πιο ισχυρά κέντρα, προκειμένου να την εκμεταλλευτούν στους προδοτικούς τους σχεδιασμούς. Αυτές τις μικρές και ασήμαντες συνιστώσες της τοπικής διαφθοράς θέλουν να τις κάνουν πανίσχυρες συνισταμένες σε ένα πιο διευρυμένο τοπικό επίπεδο.

Αυτούς, τους οποίους στην κυριολεξία τους εκπαίδευσαν μέσα από τα κομματικά "θερμοκήπια", για να λεηλατούν πόρους από πάρκα, σιντριβάνια και παγκάκια, τώρα θα τους βάλουν στα μεγάλα "κόλπα". Θα τους βάλουν να διεκδικήσουν μερίδιο σε μεγαλύτερες "λείες". Αυτοί, οι οποίοι αποδεδειγμένα "διέπρεψαν" στο να βγάζουν "ξύγκι" από τις "μύγες", θα τους βάλουν τώρα να διαχειριστούν πραγματικές "αγελάδες" με πλούσια "ξύγκια". Θα τους βάλουν ν' αγωνίζονται για τη λεηλασία μεγάλων ποσοστών του κρατικού προϋπολογισμού.

Οι σημερινοί απόλυτα διεφθαρμένοι παράγοντες των δήμων και των κοινοτήτων θα είναι οι ίδιοι που θα συνθέσουν και την "επόμενη" ημέρα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Γι' αυτόν τον λόγο είναι πολλαπλά χρήσιμοι. Είναι απόλυτα βρόμικοι και άρα εκβιάσιμοι. Οι ισχυροί θα ελέγχουν τη "στελέχωση" των περιφερειακών "κυβερνήσεων", εφόσον θα χρησιμοποιούν ανθρώπους εκβιάσιμους και άρα ελεγχόμενους. Ανθρώπους έμπειρους και με γνώση των ειδικών κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών, που επικρατούν σε κάθε περιοχή. Ανθρώπους, που μπορεί να είναι εκβιάσιμοι, αλλά είναι και οι ίδιοι χρήσιμοι ως εκβιαστές άλλων. Ανθρώπους, που έχουν "χτίσει" τη διαπλοκή τους και τα τοπικά ΜΜΕ στις περιοχές τις οποίες λυμαίνονται. Ανθρώπους, που έχουν δημιουργήσει πραγματικούς παρακρατικούς "στρατούς" μέσα από δημοτικές αστυνομίες, δημοτικές επιχειρήσεις κλπ.. Ανθρώπους, που θα "αναγνωρίσουν" σαν "ηγέτες" όποιους θα τους προτείνουν τα εξωθεσμικά κέντρα, που δρομολογούν τις εξελίξεις.

"Ηγέτες", τους οποίους αυτά τα ύποπτα κέντρα τους γνωρίζουν από τώρα και τους έχουν προετοιμάσει ανάλογα. Πολιτικοί, οι οποίοι πρωταγωνιστούν σήμερα στην κεντρική πολιτική σκηνή, θα "μετακινηθούν" προς την περιφέρεια. Διεφθαρμένοι πολιτικοί από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Όλοι αυτοί, χωρίς ν' αλλάξουν "αφεντικά", θα τα υπηρετούν από τα νέα πόστα. Με όλους αυτούς τους έμπειρους της διαπλοκής θα "αναβαθμιστεί" και η ποιότητα της διαπλοκής στην επαρχία. Θα μεταφέρουν το "know how" της Αθήνας ακόμα στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας. Θα "αποψιλωθεί" από πρόσωπα η κεντρική πολιτική σκηνή, για να ενισχυθεί η τοπική αυτοδιοίκηση. Λογικό είναι αυτό, εφόσον, όπου υπάρχουν χρήματα για "διανομή", εκεί υπάρχει συνωστισμός απατεώνων.

Αυτός ο σχεδιασμός θ' αλλάξει το σύνολο το πολιτικού χάρτη της χώρας. Απλά πράγματα. Όταν η οικονομία στο επίπεδο των περιφερειών θα ρυθμίζεται από τις τοπικές εκλεγμένες "κυβερνήσεις" των τοπικών διεφθαρμένων και διαπλεκομένων, ευνόητο είναι ότι τα τοπικά συμφέροντα θ' αποκτήσουν κοινή "συνισταμένη", η οποία δεν θα εκφράζεται από την κεντρική κυβέρνηση. Όταν οι Μακεδόνες ή οι Κρητικοί θα έχουν αποκτήσει ειδικά τοπικά συμφέροντα, τα οποία θα εκφράζουν οι ειδικές τοπικές "κυβερνήσεις", τι θα γίνεται όταν θα έχουν απέναντί τους όμοιους διεκδικητές κοινών κονδυλίων; Όταν η "επιτυχία" του ενός θα είναι "αποτυχία" του άλλου και αντίστροφα; Όταν η ευκαιρία για "κονόμα" της μίας "κυβέρνησης" γίνει αποτυχία της άλλης; Όταν η απληστία, που μας κατέστρεψε στην Ευρώπη ως κράτος, θα γίνει απληστία τής κάθε περιφέρειας;

Κατανομή πόρων με βάση κριτήρια, τα οποία θα προκαλούν συγκρούσεις μεταξύ των τοπικών "κυβερνήσεων", θα σημαίνει συγκρούσεις περιφερειών και άρα και των κατοίκων τους. Αυτοί οι πόροι, οι οποίοι θα λειτουργούν σαν "κόκαλο" για τα άγρια, άπληστα και διεφθαρμένα "σκυλιά" της τοπικής αυτοδιοίκησης, θ' αρχίσουν να παρασέρνουν και τους πληθυσμούς. Θα ενεργοποιηθούν συλλογικά ένστικτα και αυτό είναι πάντα επικίνδυνο. Γιατί εσείς οι Θράκες και όχι εμείς οι Πελοποννήσιοι; Γιατί εσείς οι Ηπειρώτες και όχι εμείς οι Μακεδόνες; Εύκολα πράγματα για έμπειρους απατεώνες. Αυτοί, οι οποίοι "κατασκεύαζαν" στοιχεία, για να ξεγελάνε δήθεν τις Βρυξέλλες, θα "κατασκευάζουν" τα αντίστοιχα στοιχεία, για να ξεγελάνε δήθεν την Αθήνα. Οι πονηροί θα γίνονται πλούσιοι και θα βυθίζονται οι πάντες στην αθλιότητα και δυστυχώς και στη συνενοχή. Τα ίδια που πάθαμε και στην Ευρώπη.

"Ηγέτες", οι οποίοι θα μπουν μπροστά σ' αυτήν την αδελφοκτόνα σύγκρουση, θα είναι οι ίδιοι πολιτικοί που μας "χαντάκωσαν" στην Ευρώπη. Οι ίδιοι έμπειροι κλέφτες, που θα σέρνουν πίσω τους όσους θέλουν να πλουτίσουν και πίσω από όλους αυτούς οι αφελείς, οι οποίοι θα θέλουν απλά να επιβιώσουν. Μικροί "Χριστοφοράκοι" θα πλημμυρίσουν και την επαρχία, για να βρουν τους παλαιούς "κολλητούς" τους από την Αθήνα. Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο. Γιατί; Γιατί αυτός, ο οποίος θα ελέγχει το "κόκαλο" και άρα μια κεντρική κυβέρνηση "δοσίλογων", θα μπορεί να προκαλεί στην επαρχία συγκρούσεις κατά βούληση. Θα μπορεί να στρέφει τα συλλογικά τοπικά περιφερειακά συμφέροντα εναντίον ομοειδών συμφερόντων. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για διάλυση του κράτους.

Όταν η τοπική αυτοδιοίκηση έχει κριθεί απόλυτα αναξιόπιστη σε όλα όσα έχει αναλάβει να κάνει μέχρι τώρα, αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί, όταν θα έχει μπροστά της αυτήν τη "λεία". Όταν οι άνθρωποί της έχουν πλουτίσει στην κυριολεξία από ένα πάρκο, μερικές ξαπλώστρες και μερικά πλακάκια πεζοδρομίων, αντιλαμβανόμαστε τι θα κάνουν όλοι αυτοί, αν έχουν στη διάθεσή τους τα βουνά, τα λαγκάδια και τις παραλίες αυτής της χώρας. Όταν δεν θα "κολλάνε" στο "εμπόδιο" που σήμερα λέγεται δημόσια περιουσία και θα την αντιλαμβάνονται σαν δική τους περιουσία. Όλα θα τα "αναπτύξουν". Τρίβουν από τώρα τα χέρια τους όλα τα λαμόγια της επαρχίας για την "ανάπτυξη" που υπόσχεται ο "Καλλικράτης". "Καντόνια" ονειρεύονται. Όλοι "Ελβετοί" αισθάνονται.

Κατανομή εθνικών πόρων και κεφαλαίου με γνώμονα την εξυπηρέτηση των τοπικών συμφερόντων θα σημαίνει και κατανομή των εθνικών υποχρεώσεων σε έναν ανάλογο βαθμό. Θα σημάνει και κατανομή του δημοσίου κεφαλαίου με τον ίδιο γνώμονα. Ξαφνικά, δηλαδή, το δημόσιο κεφάλαιο στη Μακεδονία δεν θα εξυπηρετεί τα κοινά ελληνικά συμφέροντα, αλλά τα στενά μακεδονικά συμφέροντα. Το ίδιο θα συμβεί στη Θράκη, την Κρήτη κλπ.. Επίσης ξαφνικά όμως οι εθνικές υποχρεώσεις στο επίπεδο που θα αφορούν τη Μακεδονία, για παράδειγμα, θα εξυπηρετούνται από την ίδια τη Μακεδονία. Πώς όμως θα εξυπηρετούνται; Με την αυτοδιαχείριση. Άρα, θα μπορεί η Μακεδονία για τους δικούς της λόγους να συνάπτει διεθνή δάνεια με βάση τη δική της αντίληψη περί διαχείρισης.

Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης πώς μπαίνει στο "παζλ" του Καλλικράτη το δεύτερο κομμάτι του. Το άλλο πρόσφατο "τιτάνιο" έργο της κυβέρνησης. Η πρωτοφανής για τα ιστορικά δεδομένα της χώρας καταγραφή και αποτίμηση της δημόσιας περιουσίας. Μιας τερατώδους δημόσιας περιουσίας, που όμοιά της έχουν ελάχιστοι λαοί σε ελάχιστα κράτη. Κατά μια διαβολική "σύμπτωση" η καταγραφή και η αποτίμηση αυτής της περιουσίας γίνεται στο διάστημα που αυτή είναι απόλυτα "ίση" με το εξωτερικό μας "χρέος". Το "χρέος", το οποίο ενδιαφέρεται να "εξαγοράσει" η Goldman Sachs. Το "χρέος", το οποίο, αν δεν μπορέσουμε να "ξεπληρώσουμε", θα μας αναγκάσει να της παραδώσουμε το δημόσιο κεφάλαιο ατόφιο.

Στο σημείο αυτό μπορεί κάποιος να εκτιμήσει και το "έργο" των προηγούμενων κυβερνήσεων και κυρίως αυτής του Σημίτη, στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος ο "αθώος" Giorgo. Ο ιδιαιτέρως πολυέξοδος Giorgo, εφόσον τότε ήταν η εποχή που ως υπουργός Εξωτερικών μοίραζε χρήματα με το "τσουβάλι" σε όλες τις ΜΚΟ. Ο αναγνώστης μπορεί πλέον να καταλάβει τι ακριβώς έκανε η "ισχυρή" του Ελλάδα σε εκείνους τους χρόνους. Μπορεί να καταλάβει την αυτοκτονική πολιτική στον τομέα της μισθολογικής πολιτικής του κρατικού μηχανισμού.

Μπορεί να καταλάβει γιατί ο θλιβερός Σημίτης έδινε αυξήσεις και επιδόματα με το "τσουβάλι". Μπορεί να καταλάβει γιατί χρηματοδοτούνταν τα πάντα χωρίς κανέναν έλεγχο. Όποιος άπλωνε το χέρι του, έσπευδε το κράτος να του το γεμίσει με χρήμα. Η εξήγηση είναι πλέον απλή. Δεν είχαμε εξωτερικό χρέος, για να μας αναγκάσει να "υποθηκεύσουμε" το δημόσιο κεφάλαιο και κάποιοι ανέλαβαν —σίγουρα με το αζημίωτο— να το δημιουργήσουν. Σε μια αυτοκτονική "κούρσα" αυξήσεων και παροχών προς τους δημοσίους υπαλλήλους άρχισε να δημιουργείται το τεράστιο χρέος με "προοπτική" αύξησης αυτού, εφόσον δέσμευε το κράτος σε μόνιμες υποχρεώσεις, οι οποίες καλύπτονταν αποκλειστικά με δάνεια. Δάνεια, των οποίων οι όροι συνεχώς γίνονταν χειρότεροι.

Με την παροχή "ασυλίας" και την ατιμωρησία των ιδίων ανθρώπων ενθαρρύνθηκε η διαφθορά και αυτό εκτόξευσε το χρέος σε απίθανα "ύψη". Οι Έλληνες πλήρωναν πολλαπλάσια απ' όλους τους υπόλοιπους λαούς το σύνολο των κρατικών επενδύσεων. Έπαιρναν οι διεφθαρμένοι "ψίχουλα" και οι Έλληνες πλήρωναν τα πάντα πανάκριβα, αναζητώντας νέα και ακόμα πιο απεχθή δάνεια. Ήταν η εποχή που οι διάφοροι "Χριστοφοράκοι" αλώνιζαν τις κρατικές υπηρεσίες, μοιράζοντας "χαρτζιλίκια" στους διεφθαρμένους υπάλληλους. Αν σ' αυτήν την αθλιότητα και τη σπατάλη προσθέσει κάποιος και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, μπορεί να καταλάβει πώς φτάσαμε το χρέος μας στο σημερινό ύψος.

Γι' αυτόν τον λόγο εταιρείες σαν την Goldman Sachs δάνειζαν και ξαναδάνειζαν σε μια χώρα, η οποία απλώς ξόδευε, χωρίς να έχει κάποιον συγκεκριμένο αναπτυξιακό στόχο. Τώρα αποκαλύπτονται οι επιδιώξεις τους. Όλα γίνονταν με έναν και μόνο σκοπό. Να φτάσει το χρέος στο επίπεδο εκείνο, το οποίο θα τους επέτρεπε να διεκδικήσουν το κολοσσιαίο και αμύθητης αξίας ελληνικό δημόσιο κεφάλαιο. Να φτάσει το χρέος στο επίπεδο εκείνο, το οποίο θα οδηγούσε την Ελλάδα στην οικονομική "ασφυξία" και θα την έκανε ευάλωτη στη λεηλασία. Θα την οδηγούσε στο σημείο να μην έχει καμία άλλη λύση πέρα από το "ξεπούλημα" της περιουσίας της. Στο σημείο εκείνο, που τα "πικρά" λόγια των προδοτών να φαίνονταν λογικά και να εμφανίζονταν σαν η μοναδική λύση.

Ο κρυφός τους στόχος είναι εύκολο ν' αποκαλυφθεί μέσα από απλές συγκρίσεις. Η Αργεντινή, για παράδειγμα, είναι πιο μεγάλο κράτος από την Ελλάδα και βρέθηκε αντιμέτωπη με τα ίδια φαινόμενα που την οδήγησαν στη χρεοκοπία. Πότε όμως οδηγήθηκε στη χρεοκοπία; Όταν έφτασε στα όριά της. Τα όριά της ήταν τα 50 δισεκατομμύρια δολάρια. Δεν την άφησαν να πάει πιο "πάνω". Δεν τους συνέφερε να πάει πιο "πάνω", γιατί προφανώς δεν είχαν κάτι ακριβότερο να της αρπάξουν. Η μικρή Ελλάδα γιατί "αφέθηκε" από τους δανειστές της ν' αγγίξει το απίστευτο ποσό των 250 δισεκατομμυρίων; Γιατί δεν βάρεσε "μπιέλα" στα 40 δισεκατομμύρια; Αυτό δεν είναι κάτι περίεργο; Πώς προσδιορίζονταν τα όριά της; Τι έβλεπαν οι δανειστές της "πίσω" από αυτήν και συνέχιζαν να της δανείζουν;

Το μόνο που υπήρχε, για να διασφαλίσει τα χρήματά τους στην Ελλάδα, ήταν το δημόσιο κεφάλαιό της. Έκαναν έναν πρόχειρο υπολογισμό και την έφτασαν εκεί όπου τους συνέφερε να φτάσει. Οι δανειστές μας, δηλαδή, γνώριζαν την αξία της δημόσιας περιουσίας πολύ πριν την υπολογίσει η κυβέρνησή μας. Αυτή η περιουσία ήταν ο στόχος τους και στην εξυπηρέτηση αυτού του στόχου τούς βοήθησαν οι προδότες Σημίτηδες. Οι προδοτικές ηγεσίες ανάγκασαν το κράτος να φέρεται σαν τον αφελή δανειολήπτη, ο οποίος παίρνει και ξαναπαίρνει καταναλωτικά δάνεια και δεν βλέπει ότι η τράπεζα έχει βάλει στο "μάτι" το σπίτι του. Νομίζει ότι βρήκε το "μυστικό" του εύκολου πλουτισμού και δεν βλέπει ότι είναι θέμα χρόνου να βρεθεί στον δρόμο. Νομίζει ότι ξεγελάει τις αφελείς τράπεζες με "κατασκευασμένες" δικαιολογίες και δεν καταλαβαίνει ότι ο ίδιος είναι ένα αφελές "κουνέλι", που παίζει ανέμελο μπροστά σε μια πεινασμένη "ύαινα".

Το Σχέδιο Καλλικράτης δεν είναι άσχετο με όλη αυτήν την κατάσταση. Στην πραγματικότητα ολοκληρώνει αυτόν τον σχεδιασμό. Χωρίς αυτό το σχέδιο οι νέοι "κατακτητές" της χώρας δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τις επιδιώξεις τους. Γιατί; Γιατί οι διεφθαρμένοι της Αθήνας είναι πολύ λίγοι και πολύ αδύναμοι, για να τους παραδώσουν αυτήν την περιουσία. Δεν μπορεί η εξουσία της Αθήνας να παραδώσει το δημόσιο κεφάλαιο στους ξένους δανειστές. Αν πάνε οι ξένοι στην επαρχία —σαν νέοι ιδιοκτήτες του δημοσίου κεφαλαίου— να το τεμαχίσουν και να το πουλήσουν σε επίσης ξένους "επενδυτές", θα χυθεί αίμα. Κανένα "χαρτί" της Αθήνας δεν σου επιτρέπει να πας στον Γράμμο και να μοιράσεις οικόπεδα σε Γερμανούς "επενδυτές", για να χτίσουν σαλέ. Με τις κλωτσιές θα φύγουν όλοι οι "επενδυτές". Οι τοπικές κοινωνίες "πονάνε" αυτό το κεφάλαιο, που το έχουν ποτίσει με το αίμα τους και είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθούν "πλημμύρα" ξένων αρπακτικών εποίκων.

Για να επιτύχουν οι δανειστές μας τους στόχους τους, απαιτούν τη συνενοχή των τοπικών κοινωνιών. Γι' αυτόν τον λόγο χρειάζονται τους κακοποιούς της επαρχίας. Το "χαρτί" της κυβέρνησης της Αθήνας θα γίνει "χαρτί" της "κυβέρνησης" της περιφέρειας και μετά τα πράγματα αλλάζουν. Οι τοπικοί κακοποιοί θα τους φέρουν στην επαρχία σαν "επενδυτές". Οι δανειστές της Αθήνας με λίγα δάνεια παραπάνω θα εξασφαλίσουν συνενόχους και στην επαρχία. Δάνεια χωρίς κόστος γι' αυτούς, εφόσον η περιουσία αυτή έτσι κι αλλιώς έχει υπολογιστεί με βάση οριακά χαμηλές αξίες. Λίγα "καθρεπτάκια" και "χάντρες" θα δώσουν στους "ιθαγενείς" της επαρχίας και αυτοί μόνοι τους θα τους ανοίξουν τις "πόρτες". Λίγες μίζες θα πάρουν οι "κυβερνήσεις" της επαρχίας και θα μιμηθούν την κυβέρνηση Σημίτη. Πριν καν οι νέοι και ξένοι ιδιοκτήτες ξεκινήσουν οι ίδιοι την κατάτμηση και την πώληση αυτής της περιουσίας, θα πάρουν τα "μαχαίρια" οι επαρχιώτες μόνοι τους. Για ν' "αναπτύξουν" τις περιοχές τους.

Τώρα μπαίνει στη θέση του και το τρίτο κομμάτι του παζλ, για να δει κάποιος ολοκληρωμένο το Σχέδιο Καλλικράτης. Το κομμάτι εκείνο, που αφορά τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών. Γι' αυτόν τον λόγο δεν "βιάζονται" να δώσουν ψήφο στους μετανάστες στις εθνικές εκλογές. Δεν τους ενδιαφέρει σ' αυτήν τη φάση το δικαίωμα αυτό. Την κεντρική κυβέρνηση εύκολα ή δύσκολα τη "διορίζουν" και χωρίς τη βοήθειά τους. Τους φτάνει ο Giorgo στην παρούσα φάση. Εκεί που χρειάζονται τη "βοήθεια" των μεταναστών είναι στην εκλογή των τοπικών "κυβερνήσεων". Εκεί που χρειάζονται "κοινό" είναι η υποστήριξη των επιλογών αυτών των "κυβερνήσεων", εφόσον αυτές οι επιλογές μπορεί να είναι εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.

Αυτό είναι που τους ενδιαφέρει σ' αυτήν τη φάση. Να υπάρχουν στην επαρχία ξένοι με δικαιώματα. Δικαιώματα, τα οποία ξεκινάνε από την ψήφο και καταλήγουν στην ιδιοκτησία. Η ανοχή των επαρχιωτών σε ξένους ιδιοκτήτες με δικαιώματα θ' ανοίξει τις "πόρτες" και για τους υπόλοιπους ξένους, οι οποίοι θα "αναπτύξουν" το πρώην δημόσιο κεφάλαιο. Θα ανοίξει τις πόρτες στους εποίκους, οι οποίοι θα μονιμοποιήσουν την κατάκτηση της χώρας. Γι' αυτόν τον λόγο τούς είναι χρήσιμοι οι μετανάστες στο επίπεδο της τοπικής αυτοδιοίκησης. Μια ακραία και ανθελληνική επιλογή ενός μελλοντικού "Κρητικάρχη" μπορεί να μην βρίσκει την υποστήριξη των Κρητικών, αλλά μπορεί να σκορπίσει κύματα ενθουσιασμού στους "Νεοκρητικούς" ψηφοφόρους του, αλβανικής, πακιστανικής, βρετανικής ή γερμανικής καταγωγής.

Οι ίδιοι άνθρωποι, που ψήφισαν τον Giorgo στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ, θα κληθούν να ψηφίσουν και τους eklektous τους στις δημοτικές εκλογές. Χρησιμοποιούμε λατινικούς χαρακτήρες, για να μπορούν να καταλάβουν τι λέμε και όλοι οι πολύχρωμοι "Νεοέλληνες", όπου κι αν αυτοί βρίσκονται στην επικράτεια. Θέμα χρόνου είναι οι ξένοι με τα δικαιώματα να φέρουν νέους ξένους και να μετατρέψουν τους Έλληνες σε μειονότητα μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Συμφέρει τους ξένους να φέρνουν ξένους, γιατί με τον τρόπο αυτόν γίνεται πιο ασφαλής η παραμονή τους σε έναν ξένο τόπο. Συμφέρει και τους προδότες να έρθουν νέοι ξένοι, γιατί εξασφαλίζουν συνενόχους έτοιμους να θυσιαστούν, για να τους προστατεύσουν. Συμφέρει και τους ξένους "επενδυτές", γιατί εξασφαλίζουν την προστασία των ιδιοκτησιών τους από τους τοπικούς "Ινδιάνους", οι οποίοι θα έχουν τη φαεινή ιδέα ν' αντιδράσουν.



Καλλικράτης και Σύνταγμα …Καμία σχέση.



Το συγκεκριμένο "σχέδιο" δεν είναι απλά αντισυνταγματικό, αλλά πέρα από κάθε λογική του Συντάγματος. Αλλάζει στην ουσία το ίδιο το Πολίτευμα. Αλλάζει τον ίδιο τον "χάρτη" των πολιτικών δικαιωμάτων. Μετατρέπει ένα αμιγώς εθνικό κράτος σε μια χαλαρή "συνομοσπονδία" ημιαυτόνομων Καντονιών. Στην αρχή οικονομικά "ημιαυτόνομων" περιφερειών …και μετά "βλέπουμε".

Γιατί μιλάμε απευθείας για κατάλυση του Συντάγματος και προσπάθεια ανατροπής του πολιτεύματος; Γιατί τα αποτελέσματα αυτού του σχεδιασμού όχι απλά δεν σέβονται καμία από τις υπάρχουσες διατάξεις του Συντάγματος, αλλά στην κυριολεξία δεν τα "χωράει" το Σύνταγμα ούτε στο τυπικό ούτε στο ουσιαστικό επίπεδο. Μέσα στο Σύνταγμα προβλέπεται, για παράδειγμα, με απόλυτο τρόπο η "ιεραρχία" της ελληνικής διοίκησης. Τι "θέση" μπορεί να έχει σ' αυτήν την "ιεραρχία" ένας εκλεγμένος "Μακεδονάρχης", ο οποίος θα είναι πολλαπλάσια πιο ισχυρός από πολλούς βουλευτές και κομματάρχες και πιο ασθενής μόνον από τον Πρωθυπουργό ή τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης της χώρας;

Ποια η σχέση του ιεραρχικά με έναν "Κρητικάρχη" ή έναν "Θρακάρχη", με τους οποίους θα τον χωρίζει διαφορά απόλυτα καταγεγραμμένων ψήφων; Πού θα συναντιούνται όλοι αυτοί, για να συζητήσουν τα προβλήματά τους και να υπερασπιστούν τους ρόλους τους, όταν η υπάρχουσα Βουλή δεν τους "χωράει"; Θα χτίσουμε νέα "Βουλή των Λόρδων"; Η Αθήνα γι' αυτούς θα είναι η Πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους ή η "ουδέτερη ζώνη", στην οποία θα λύνουν τις μεταξύ τους διαφορές, που εκφράζουν οι δικές τους "πρωτεύουσες"; Ακόμα και σε μια ασήμαντη κρατική εκδήλωση θα υπάρχει πρόβλημα. Ακόμα και σε μια παρέλαση. Ο "Μακεδονάρχης" στις εκδηλώσεις της Θεσσαλονίκης θα στέκεται πίσω μόνον από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό και μπροστά από όλους τους υπουργούς του ελληνικού κράτους;

Πού θα συναντιούνται αυτοί οι μεγαλοπαράγοντες της περιφερειακής εξουσίας με τους συνεργάτες τους, που θα είναι οι δεκάδες δήμαρχοι της κάθε περιφέρειας; Θα χτίσουμε τοπικές Βουλές; Ποια θα είναι η σχέση αυτών των δημάρχων-συμβούλων με τους τοπικούς βουλευτές, εφόσον πολλοί από αυτούς θα έχουν πιο "ισχυρή" λαϊκή εντολή απ' αυτούς; Ο εκπρόσωπος του ελληνικού λαού θα είναι κατώτερος από τον εκπρόσωπο των Μακεδόνων ή των Θρακών στην περιφέρειά του; Η μακεδονική ή η θρακική εξουσία θα είναι ισχυρότερη από την ελληνική εξουσία στην κάθε περιφέρεια;

Αν αυτά αφορούν το τυπικό επίπεδο, υπάρχουν άλλα, τα οποία αφορούν το ουσιαστικό επίπεδο και τα οποία είναι πολύ χειρότερα. Γιατί; Γιατί η ύπαρξή αυτών των αιρετών αρχόντων απειλεί με διάσπαση της έννοιας, η οποία περιγράφεται από τον όρο "Εθνικά Συμφέροντα" και τα οποία προστατεύει το Σύνταγμα ως το πλέον θεμελιώδες καθήκον του. Το Σύνταγμα προβλέπει ότι τα συμφέροντα των Ελλήνων είναι κοινά και εκφράζονται από τη νόμιμη κυβέρνηση, όπως αυτή εκλέγεται με βάση τις διατάξεις του. Τα συμφέροντα όλων των Ελλήνων από τον Έβρο έως την Κρήτη και από την Κέρκυρα έως τη Ρόδο. Αυτών των συμφερόντων η κοινή συνισταμένη είναι τα Εθνικά Συμφέροντα και αυτά τα διαχειρίζεται η νόμιμη κυβέρνηση.

Όλες οι νόμιμες εξουσίες της χώρας ξεκινάνε από τη Λαϊκή Κυριαρχία και έχουν ως στόχο την προστασία των Εθνικών Συμφερόντων αυτού του κυρίαρχου λαού. Πόσο μπορούν ν' απειληθούν αυτά τα γενικά συμφέροντα από κάποιον παράγοντα, ο οποίος εκλέχθηκε ειδικά από κάποιους Έλληνες, για να εξυπηρετεί τα "ειδικά" τους συμφέροντα; Πού φτάνουν αυτά τα "ειδικά" συμφέροντα σε σχέση με τα γενικά εθνικά συμφέροντα; Σε ενδεχόμενη σύγκρουση μεταξύ των υπηρετών του εθνικού συμφέροντος και αυτών των ειδικών τοπικών συμφερόντων ποιος υπερτερεί;

Τι αξία θα έχει μια κοινή απόφαση αυτών των ειδικών "υπηρετών" σε σχέση με αυτήν του Πρωθυπουργού και άρα της νόμιμης κυβέρνησης; Τι θα γίνεται όταν το κόμμα, που αναλαμβάνει την επίσημη κρατική εξουσία μέσω των νόμιμων εκλογών, δεν θα ελέγχει κάποιους περιφερειάρχες, οι οποίοι μπορεί να είναι στελέχη ενός αντιπάλου κόμματος; Θα παρακαλάνε οι μεν τους δε να δεχθούν και να εφαρμόσουν τις αποφάσεις τους; Ποιος θα κρίνει το ποιος υπερτερεί σε μια μεταξύ τους διαφωνία; Η δικαστική εξουσία τι επιπλέον αρμοδιότητες πρέπει ν' αποκτήσει, προκειμένου να ρυθμίζει αυτού του είδους τα συμφέροντα, τα οποία ως τέτοια μπορεί να γίνουν και συγκρουόμενα; Πόσες συνταγματικές αλλαγές πρέπει να γίνουν, για να καλυφθούν οι νέες ανάγκες;

Αν σ' αυτό προσθέσει κάποιος και την απευθείας σύνδεση της τοπικής αυτοδιοίκησης με έναν εθνικό φόρο, όπως είναι ο ΦΠΑ, εύκολα καταλαβαίνουμε ότι θα επέλθει το χάος και το γενικό "βραχυκύκλωμα" του Συντάγματος. Γιατί; Γιατί το κράτος έχει υποχρεώσεις απέναντι στους πολίτες του. Υποχρεώσεις άμεσες και οι οποίες συνδέουν απευθείας το κράτος με τον ίδιο τον πολίτη. Υποχρεώσεις, οι οποίες περιγράφονται στο θεμελιώδες άρθρο 21. Υποχρεώσεις, οι οποίες προστατεύουν τη νεότητα του πολίτη, την υγεία του, τα γηρατειά του κλπ.. Όμως, αυτές οι υποχρεώσεις του κράτους απαιτούν οικονομικούς πόρους για να έλθουν εις πέρας. Τι γίνεται όταν αυτοί οι πόροι φεύγουν από τα "χέρια" του κράτους και μοιράζονται και σε άλλους φορείς; Σε μια τέτοια περίπτωση δεν πρέπει να μοιραστούν και οι υποχρεώσεις του κράτους; Με το Σχέδιο Καλλικράτης το κράτος δεν μπορεί να "φτάσει" απευθείας στον πολίτη, εφόσον παρεμβάλλεται η τοπική αυτοδιοίκηση.

Πώς θα υπηρετήσει το κράτος τον πολίτη, όταν αυτή η ιδιότητα θα αποκτήσει πολλαπλές μορφές; Όταν αυτός θα είναι ταυτόχρονα καί Έλληνας καί Μακεδόνας με δικαιώματα σε διαφορετικές "πίτες"; Θα εξυπηρετεί το ελληνικό κράτος τον Έλληνα πολίτη μέχρι έναν βαθμό και στη συνέχεια θα αναλαμβάνει η "Μακεδονία" να τον εξυπηρετήσει ως "Μακεδόνα"; Πού θα φτάνουν οι υποχρεώσεις του κράτους και πού θα ξεκινάνε αυτές της τοπικής αυτοδιοίκησης; Το κράτος θ' αναλαμβάνει την προστασία της "νεότητας" των Ελλήνων και η κάθε περιφέρεια θ' αναλαμβάνει την προστασία των "γηρατειών" των συντοπιτών της; Την προστασία των ανέργων ποιος θα την αναλάβει; Την υγεία των πολιτών ποιος θα την αναλάβει; Την παιδεία των πολιτών ποιος θα την αναλάβει;

Από τη στιγμή που μοιράζονται πόροι, οι οποίοι προβλέπονται για την εξυπηρέτηση υποχρεώσεων, ευνόητο είναι ότι μοιράζονται και οι υποχρεώσεις. Επιπλέον, ένας φόρος, όπως ο ΦΠΑ, ο οποίος συνδέεται άμεσα με την κατανάλωση και άρα με τον πλούτο της κάθε περιοχής, θα δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα. Κάποιοι θα εξασφαλίζουν μεγαλύτερους πόρους, για να εξυπηρετήσουν τις υποχρεώσεις τους από κάποιους άλλους. Κάποιοι πλούσιοι πολίτες πλουσίων περιφερειών θ' αρχίσουν να δημιουργούν "αποστάσεις" από τους υπόλοιπους. Η Μακεδονία, για παράδειγμα, εξαιτίας του πλούτου της και άρα λόγω των αυξημένων εσόδων —λόγω ΦΠΑ—, θα έχει καλύτερα σχολεία ή νοσοκομεία από τη φτωχότερη Ήπειρο; Τα Ελληνόπουλα της Μακεδονίας θα πηγαίνουν σε ζεστά σχολεία και τα Ελληνόπουλα της Ηπείρου θα δίνουν αγώνα επιβίωσης σε παγωμένες αίθουσες;

Μπορεί το Σύνταγμά μας να "υποδεχθεί" αυτήν την αλλαγή; Μπορεί ένα Σύνταγμα ενός ενιαίου εθνικού κράτους να "προσαρμοστεί" σε μια αυθαίρετη "καντονοποίηση"; Αυτό δεν είναι μόνον παράνομο, αλλά και ανήθικο. Γιατί πολέμησε υπέρ της Ελλάδας ένας φτωχός Ηπειρώτης στην Πίνδο το 40; Για να παρακαλάει τους πλούσιους Έλληνες να μην αφήνουν τα εγγόνια του να παγώνουν στο σχολείο; Γιατί πολέμησε ένας φτωχός Κρητικός στη Μάχη της Κρήτης; Για να παρακαλάει τους πλούσιους Έλληνες να εξασφαλίσουν στα εγγόνια του μια ανθρώπινη περίθαλψη; Όλοι αυτοί πολέμησαν για μια Ελλάδα, η οποία θα ήταν υποχρεωμένη να κάνει το καλύτερο δυνατό για όλους τους Έλληνες.

Οι Έλληνες πολέμησαν για να ΑΠΑΙΤΟΥΝ από το κράτος και όχι για να παρακαλάνε άλλους Έλληνες. Αυτές οι κοινές υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους απέναντι σε κοινές θυσίες των πολιτών του είναι που μας κάνουν ένα αμιγώς ενιαίο κράτος και όχι μια χαλαρή ομοσπονδία "Καντονιών". Οι κοινές θυσίες για την κοινή πατρίδα μάς κάνουν όλους συμμέτοχους επί ίσοις όροις στο κοινό μας "πιάτο". Στο πλούσιο "πιάτο", όπως αποδείχθηκε με την τελευταία καταγραφή της δημόσιας περιουσίας. Αυτά διασφαλίζει το σημερινό Σύνταγμα και είναι παράνομος και ανήθικος όποιος τα θέτει υπό αμφισβήτηση.

Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Καταλαβαίνει τους κινδύνους; Σ' αυτήν την περίπτωση δεν υπάρχει σύμπτωση ή αφέλεια. Μιλάμε για ολόκληρη μεθόδευση, η οποία έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας καλοστημένης συνομωσίας. Το Σχέδιο Καλλικράτης δεν είναι μια "ατυχής" έμπνευση του νεόκοπου στην πολιτική, άσχετου και παντελώς ασήμαντου Ραγκούση. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από τότε που αποκαλύφθηκε ότι ο νόμος περί Ιθαγένειας ήταν απλή αντιγραφή μιας "πρότασης" γνωστής "ευαίσθητης" ΜΚΟ. Είναι προφανές ότι το σχέδιο αυτό έχει προετοιμαστεί αρκετό καιρό πριν την ανάληψη της εξουσίας από τον Giorgo. Έχει προετοιμαστεί από τα "αφεντικά" του και όχι από τον ίδιο. Για την εφαρμογή του συγκλίνουν ταυτόχρονα πολλές αντισυνταγματικές αθλιότητες, προκειμένου να μιλάμε για ατυχείς συμπτώσεις.

Είναι προφανές ότι υπάρχει ξένος "δάκτυλος" πίσω από αυτό το σχέδιο. Είναι προφανές ότι εμπλέκονται μέσα σ' αυτό γνωστές ΜΚΟ και οι ακόμα γνωστότεροι ξένοι χρηματοδότες τους. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για συνομωσία και όχι για τυχαία ηλιθιότητα. Σ' αυτήν την περίπτωση έχουμε ένα καλοσχεδιασμένο "προϊόν" με πολλά λειτουργικά "εξαρτήματα" και όχι έναν άμορφο "σωρό" από τυχαία "σκουπίδια". Άνθρωποι, με γνώσεις πάνω στη λειτουργία του συστήματος, εργάστηκαν, με στόχο να διαλύσουν το ελληνικό κράτος. Να το διαλύσουν οργανωμένα, χρησιμοποιώντας τις δικές του δυνάμεις και χωρίς να χρειαστεί να κάνουν στρατιωτικές επεμβάσεις οι ίδιοι.



Ο κρυφός στόχος του "Καλλικράτη" είναι η "απόσχιση" της Κρήτης.



Άρα, με βάση όλα αυτά, μπορούμε να έρθουμε στην "ταμπακέρα". Ποια είναι η "ταμπακέρα" σ' αυτήν την περίπτωση; Τι ενδιαφέρει όσο τίποτε άλλο τους ισχυρούς της καταρρέουσας πλέον Νέας Τάξης Πραγμάτων; Η Κρήτη. Η γη του Μίνωα και του Ιδομενέα. Το "αεροπλανοφόρο" της Μεσογείου. Η τελευταία ελπίδα των Αγγλοσαξόνων —μπροστά στο ενδεχόμενο της κατάρρευσης της Νέας Τάξης— να παραμείνουν και την επόμενη "ημέρα" ως ισχυροί παράγοντες στο ανατολικό άκρο της Μεσογείου. Η τελευταία τους ελπίδα —μέσα στο χάος της αποθνήσκουσας Νέας Τάξης— να παραμείνουν "ζωντανοί" στο παιχνίδι του ιμπεριαλισμού. Η τελευταία τους ελπίδα να ελέγξουν —ερήμην των υπολοίπων Ευρωπαίων— τον βασικό "δρόμο" των πετρελαίων. Ο υπέρτατος στόχος της Βρετανίας και των ΗΠΑ, που αυτήν τη στιγμή "σφυροκοπούν" με όλα τα μέσα την Ελλάδα.

Ρωτάμε λοιπόν εμείς οι αφελείς ή καχύποπτοι. Τι θα γίνει αν στο άμεσο μέλλον αναλάβει "Κρητικάρχης" ένα άτομο, όπως η Ντόρα Μητσοτάκη για παράδειγμα; Ένα άτομο γνωστό για τις σχέσεις του με την Νέα Τάξη; Ένα άτομο "χαϊδεμένο" από τον άθλιο Μπους; Ένα άτομο, που έφαγε "ψωμάκι" από τους Αγγλοσάξονες και άρα τους "χρωστά"; Αν οι Αγγλοσάξονες —όπως εύκολα αποδεικνύεται— έχουν φλέγοντα συμφέροντα στην Κρήτη, σε ποιον θ' απευθυνθούν, για να τους εξυπηρετήσει; Δεν χρειάζεται δηλαδή να είναι κάποιος μάντης ή κατάσκοπος, για να προβλέψει σε ποιους θ' απευθυνθούν, για να τους εξυπηρετήσουν. Ο Μητσοτάκης είναι αυτός που τους "χρωστά" και σ' αυτόν θ' απευθυνθούν. Αυτός μόνον μπορεί να τους λύσει όλα τα προβλήματα στην Κρήτη.

Μπορεί οι Κρητικοί να μην συμπαθούν ιδιαίτερα τον Μητσοτάκη, αλλά ο Μητσοτάκης ελέγχει την Κρήτη. Είναι γνωστό ότι στα χρόνια της εγκληματικής κομματικοποίησης του κρατικού μηχανισμού στην Κρήτη ο Μητσοτάκης στην πραγματικότητα "μητσοτακικοποιούσε" το μερίδιο της Νέας Δημοκρατίας. Με τον τρόπο αυτόν κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ολόκληρο παρακράτος στην Κρήτη. Ένα παρακράτος, το οποίο μπορούσε να ελέγχει τη νομή των κρατικών πόρων και βέβαια των κρατικών θέσεων στην Κρήτη. Ένα παρακράτος, το οποίο ξεκινάει από την Εκκλησία της Κρήτης και φτάνει μέχρι τα "βαποράκια" των Ζωνιανών. Ένα παρακράτος, το οποίο με τη δύναμή του μπορούσε να δημιουργεί "πλούσιους" παράγοντες με τη χορήγηση κρατικών χρημάτων, αλλά και ισχυρούς ένοπλους κακοποιούς με τη χορήγηση δικαστικής "ασυλίας".

Όταν αυτό το παρακράτος πάρει υπό τη διαχείρισή του το σύνολο του δημοσίου κεφαλαίου της Κρήτης, τι θα κάνει; Όταν αυτό θα αποφασίζει πραγματικά για τα όσα αφορούν τη νομή των κερδών αυτού του τεράστιου κεφαλαίου; Έναν δημόσιο δρόμο μεταξύ Ηρακλείου και Χανίων διαχειρίστηκε ο Μητσοτάκης και άλλαξε ολόκληρο τον κοινωνικό "χάρτη" της Κρήτης. Τι θα μπορεί να κάνει, αν διαχειριστεί τα πάντα πάνω στην Κρήτη; Όταν θ' αρχίσει να διαχειρίζεται τεράστιες ποσότητες κεφαλαίου με γνώμονα τα δικά του ιδιωτικά συμφέροντα και βέβαια αυτών που βρίσκονται πίσω του; Ο Μητσοτάκης "χορεύει" χωρίς "όργανα". Φαντάζεται κάποιος τι "γυροβολιές" θα ρίξει, όταν θα έχει τα "νόμιμα" μέσα; Ακόμα προσπαθούν κάποιοι να καταλάβουν πώς οι Βρετανοί απέκτησαν την ιδιοκτησία των χιλιάδων στρεμμάτων κρητικής γης από τη μονή Τοπλού.

Μιλάμε για τρομακτικά πράγματα. Τι θα γίνει λοιπόν αν στο άμεσο μέλλον μια Ντόρα στον ρόλο του "Κρητικάρχη" παρακάμψει τον κρατικό σχεδιασμό στα δημόσια έργα και επιλέξει έναν ειδικό κρητικό σχεδιασμό; Όταν, ως επικεφαλής της Κρήτης και με τεράστιο κεφάλαιο υπό τη διαχείρισή της, βγει ν' αναζητήσει δάνεια από το άπληστο διεθνές τραπεζικό σύστημα; Όταν υπό τις "ιαχές" των αλλοδαπών "Νεοκρητικών" θα σχεδιάζει το μέλλον της πολυεθνικής "Νέας Κρήτης"; Όταν, ως "Κρητικάρχης", θα υποθηκεύει ανεξέλεγκτα το κρητικό κεφάλαιο, για να πάρει δάνεια από το εξωτερικό; Όταν με δεδομένο το "κατακάθι", που δραστηριοποιείται στην τοπική αυτοδιοίκηση, αρχίσουν να έρχονται τα "δάνεια" από το εξωτερικό και απλώνονται τα γνωστά "χέρια" πάνω σ' αυτά; Δάνεια, τα οποία θα αλυσοδέσουν την Κρήτη στους μελλοντικούς πιστωτές της, οι οποίοι δεν είναι άλλοι από τα γνωστά "αφεντικά" της Ντόρας και του πατέρα της.

Ό,τι και να κάνει, "επιτυχία" θα έχει στον διχασμό. Αν ως "Κρητικάρχης" "ζητάει" και δεν "παίρνει" από την κεντρική κυβέρνηση, θα φέρει σε σύγκρουση τους "αδικημένους" Κρητικούς με κάποιους άλλους Έλληνες πιο "ευνοημένους". Αν "ζητάει" και "παίρνει", θα επιτύχει το ίδιο με αντεστραμμένους τους όρους. Σε κάθε περίπτωση θα θεμελιωθεί κατάσταση ενδοελληνικής σύγκρουσης. Μια κατάσταση, η οποία θα θεμελιώσει μόνιμες διαφορές. Η Κρήτη, για παράδειγμα, μπορεί να διαθέτει κεφάλαιο —το οποίο να ενδιαφέρει τους διεθνείς "επενδυτές"—, για να "χρηματοδοτήσει" μια ακριβή κατάσταση για τον εαυτό της. Η Ήπειρος έχει δικό της τέτοιο κεφάλαιο; Σήμερα το κεφάλαιο είναι δημόσιο και όλοι έχουν ίσο μερίδιο στο ελληνικό κεφάλαιο, όπου κι αν βρίσκεται αυτό. Πώς θα μετατραπεί αυτό το κεφάλαιο σε τοπικό κεφάλαιο; Τους Ηπειρώτες ποιος θα τους "αποζημιώσει" για την απώλεια του κρητικού κεφαλαίου τους; Τους Κρητικούς ποιος θα τους "αποζημιώσει" για την απώλεια του μακεδονικού κεφαλαίου τους;

Τι θα γίνει λοιπόν σε μια υποθετική περίπτωση, όταν η Ντόρα ως "Κρητικάρχης" φερθεί σαν τον Σόιμπλε; Όταν μπροστά στην απειλή της εθνικής "χρεοκοπίας" προσπαθήσει να σώσει την πλούσια την Κρήτη από αυτήν την τύχη, όπως κάνουν οι Γερμανοί απέναντι στην Ελλάδα; Όταν αποφασίσει να "μαλώσει" τον "Μακεδονάρχη" ότι δεν μπορούν οι Κρητικοί να πληρώνουν τις αδυναμίες των Μακεδόνων; Τι θα γίνει αν ένας "Μακεδονάρχης" κάνει το αντίστοιχο, λέγοντας ότι οι Μακεδόνες δεν μπορούν να ξεπληρώνουν με τον δικό τους κόπο τα κρητικά "δάνεια" της σπατάλης; Όταν υπάρχουν απειλές, υπάρχουν και όρια …και τα όρια κάποτε ξεπερνιούνται. Ποια θα είναι τα "όρια" σ' αυτήν την περίπτωση;

Τι γίνεται όταν πανίσχυροι αιρετοί —και άρα φυσικοί ηγέτες ειδικών "κατηγοριών" Ελλήνων— έρχονται σε σύγκρουση μεταξύ τους; Για να προστατεύσει ο "Κρητικάρχης" τους Κρητικούς, θα τους αποσχίσει από τους "αδύναμους" Συνέλληνες; Για να προστατεύσει ο "Μακεδονάρχης" τους Μακεδόνες, θα τους αποσχίσει από τους "σπάταλους" Συνέλληνες; Ελέγχοντας οι ξένοι όλους τους διεφθαρμένους "περιφερειάρχες" και τα μεγάλα ΜΜΕ, μπορούν να δώσουν ό,τι ένταση τους βολεύει σ' αυτήν τη σύγκρουση. Μπορούν να τη φτάσουν μέχρι το εμφυλιοπολεμικό επίπεδο. Όλοι βλέπουμε τι συμβαίνει σήμερα με τους αγρότες. Με την υπερπροβολή των προκλητικών δηλώσεων ενός αστοιχείωτου χαφιέ του ΚΚΕ, όπως είναι ο Μπούτας, κινδυνεύουν οι αγρότες να μισηθούν από το Πανελλήνιο.

Όταν στη θέση αυτού του αστοιχείωτου προβοκάτορα μπει ένας πολύ πιο έμπειρος πολιτικός, τι θα συμβεί; Αν για παράδειγμα επαναληφθούν επεισόδια, όπως αυτά με τους Κρητικούς αγρότες στο λιμάνι του Πειραιά, τι θα γίνει, αν κάποιος "Κρητικάρχης" σπεύσει να "προστατεύσει" τους Κρητικούς από τη βία και το "μίσος" του ελληνικού κράτους εναντίον της Κρήτης; Μηχανισμούς καταστολής και προβοκάτορες χρειάζονται αυτές οι επικίνδυνες μεθοδεύσεις και το σύστημα διαθέτει καί τα δύο σε άφθονες ποσότητες.

Ο οποιοσδήποτε δοσίλογος Περιφερειάρχης θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να "στήσει" μια κατάσταση, η οποία μπορεί μέσα σε λίγες μέρες να μας καταστρέψει. Με εκατό ανεγκέφαλα πρεζόνια, που θα "ταΐζει" σε κάποια τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, μπορεί να στήνει κάθε Κυριακή σκηνικό σύγκρουσης και πολέμου. Πραγματικά αδέρφια δολοφονούν το ένα το άλλο για ένα χωράφι. Είναι δυνατόν να έχει κάποιος τόσα μέσα και να μην οδηγήσει έναν λαό στα μίση; Πόσο μάλιστα έναν λαό που μισεί, όπως ο Μητσοτάκης και η οικογένειά του. Ο Μητσοτάκης, που σήμερα είναι πιο επικίνδυνος από ποτέ, μετά από τον εξευτελισμό που υπέστη από τον ελληνικό λαό στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας. Ο Μητσοτάκης, που είναι δεδομένο ότι θα προσπαθήσει —πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια— να εκδικηθεί αυτόν τον λαό, που τον στέλνει στον τάφο "αδιάβαστο".

Τώρα που η Ντόρα έχασε τη μάχη για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, θα δώσει η ίδια νέα μάχη στην Κρήτη. Το πόσο σημαντική είναι αυτή η μάχη για την ίδια και την οικογένειά της είναι αντιληπτό από τα δευτερεύοντα. Εκεί που ψάχναμε όλοι να βρούμε πού κρύβεται η κλαίουσα παντρεμένη χήρα, έκανε δημόσια εμφάνιση την "κατάλληλη" στιγμή. Τη στιγμή της δημόσιας παρουσίασης του Σχεδίου Καλλικράτης. Εμφανίστηκε, για να δηλώσει την υποστήριξή της σ' αυτό το Σχέδιο. Είμαστε βέβαιοι ότι "επιστρατεύτηκε" στην κυριολεξία από τον πατέρα της, προκειμένου να κάνει αυτήν την εμφάνιση. Την εμφάνιση της "πίκρας", σαν απλή βουλευτής της αντιπολίτευσης. Χωρίς σφουγκοκολλάριους και αυλικούς να την περιτριγυρίζουν, όπως γινόταν στην εποχή που εμφανιζόταν σαν "τσαρίνα".

Είναι προφανές πλέον ότι άλλαξαν τα σχέδια της οικογένειας και αυτή πρέπει να προσαρμοστεί πάνω στα νέα δεδομένα. Αυτό, το οποίο μπορεί να προβλεπόταν ως αποστολή για κάποιον άλλο πρόθυμο "μητσοτακικό", θ' αναγκαστεί να το κάνει η ίδια. Θα δώσει τη μεγάλη μάχη της, προκειμένου να κρατήσει τον απόλυτο έλεγχο του κρητικού παρακράτους. Τη μάχη με την νέα ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, η οποία θα προσπαθήσει να "απομητσοτακικοποιήσει" τον κρατικό μηχανισμό στην Κρήτη. Είναι απολύτως βέβαιο ότι στο άμεσο μέλλον η Ντόρα όλο και περισσότερο θα ασχολείται με τα τοπικά προβλήματα της Κρήτης. Όλο και περισσότερο θα μοιράζεται τα "οράματά" της για την "Νέα Κρήτη" με τους γνωστούς πρόθυμους. Μπορεί σε κάποια "κρητικά" ακροατήρια να θέλει μεταφραστές και σε κάποια άλλα πιστολάδες, αλλά αυτό θα κάνει. Θα αγωνιστεί, για να διατηρήσει όσο το δυνατόν αλώβητο το υπάρχον μητσοτακικό παρακράτος και θα προσπαθήσει να το επεκτείνει.

Η πρώην "Καρπενησιώτισσα" όλο και πιο τακτικά θα θυμάται ότι μικρή έτρεχε στους δρόμους της Χαλέπας. Με αυτό ως μέσον θα "επιστρέψει" στην κεντρική πολιτική σκηνή, όπως ταιριάζει σε μια γνήσια κόρη του Μητσοτάκη. Ως εκβιάστρια. Θα αρχίσει να διαμορφώνει το "προφίλ", που θα την εμφανίζει σαν την γνήσια "Κρητικάρχισσα" και θα αρχίσει να παίζει το παιχνίδι της προβοκάτσιας με στόχο να φέρει σε σύγκρουση την Κρήτη με την υπόλοιπη Ελλάδα. Όταν ελέγχεις ένα παρακράτος, είναι εύκολο να δρομολογείς τέτοιες καταστάσεις. Είναι εύκολο να προκαλείς μια εξουσία —η οποία εκ του νόμου έχει δικαίωμα να ασκεί βία, όταν ξεπερνούνται τα όρια της νομιμότητας— και να σπρώχνεις πάνω σ' αυτήν αφελές "κρέας".

Υπέρτατο καθήκον των Κρητικών είναι να σταματήσουν τις επικίνδυνες μεθοδεύσεις του Εφιάλτη και της κόρης του. Να βοηθήσουν —και κυρίως οι νεοδημοκράτες— όσο μπορούν στην "αποσυναρμολόγηση" του μητσοτακικού παρακράτους στην Κρήτη. Η τύχη τους είναι ότι "ξεσκεπάστηκε" αυτό το παρακράτος στο σύνολό του στην πρόσφατη μάχη της Ντόρας για την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι με "επαγγελματική" προσήλωση παρίσταναν τους "εχθρούς" του Μητσοτάκη, αποκαλύφθηκαν. Πάνω στην αγωνία τους να εκλεγεί η Ντόρα, αναγκάστηκαν να πάρουν θέση υπέρ της και αυτό τους αποκάλυψε. Οι Κρητικοί γνωρίζουν ακριβώς ποιοι είναι αυτοί, που, αν δεν τους προλάβουν τώρα, θα γίνουν οι μελλοντικοί "δήμιοί" τους. Το κάψιμο της Συναγωγής στα Χανιά από Βρετανούς και Αμερικανούς πράκτορες είναι ένα πρώτο "δείγμα" αυτών που πρόκειται ν' ακολουθήσουν. Της μοναδικής Συναγωγής στην Ελλάδα, που για "μυστηριώδεις" λόγους αφηνόταν αφύλακτη.



Μαντεία εκ του ασφαλούς.



Να γίνουμε εκ του ασφαλούς μάντεις; Αυτήν τη στιγμή δρομολογούνται σχέδια διαμελισμού της χώρας. Σχέδια, τα οποία εξυπηρετούνται από "αφελείς" εμπνεύσεις τύπου Καλλικράτης. Σχέδια απλά και χιλιοεφαρμοσμένα από την πλευρά των ιμπεριαλιστών. Σχέδια, τα οποία έχουν εφαρμοστεί ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά από την "πόρτα" μας. Με αυτόν τον τρόπο "διέλυσαν" τη Σερβία. Με τον ίδιο σχεδιασμό, που επιβλήθηκε από τους ίδιους ανθρώπους σε προδότες των λαών τους. Όποιος γνωρίζει τι έγινε στη Σερβία, μπορεί να γίνει "μάντης" για τα όσα αφορούν το μέλλον της Ελλάδας. Η Σερβία, που έδωσε τον υπερπάντων αγώνα της στο Κόσσοβο, έχασε το Μαυροβούνιο, χωρίς ν' αντισταθεί καθόλου.

Τα ανάλογα προβλέπεται να γίνουν και στην Ελλάδα. Από τη Θράκη θα ξεκινήσει το πρόβλημα. Από την περιοχή αυτή, που εύκολα μπορεί να γίνει "Κόσσοβο". Γι' αυτόν τον λόγο —και εν μέσω οικονομικής κρίσης— μας "έστειλαν" από την Ευρώπη το επείγον "φιρμάνι" να σεβαστούμε τα θρησκευτικά δικαιώματα της μειονότητας και "παράλληλα" μας δίνουν "εντολή" —παράνομη— να τους αναγνωρίσουμε και το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και άρα τα εθνικά τους "δικαιώματα". Εν μέσω κρίσης και υπό την κυβέρνηση του Giorgo, που ο ίδιος εργάστηκε προς αυτήν την κατεύθυνση, μας δίνουν "εντολή". Δίνουν εντολή στον Giorgo να παραβεί τη Συνθήκη της Λοζάνης και αυτός θα πρέπει ως Έλληνας πρωθυπουργός ν' αντισταθεί, υπερασπιζόμενος τα εθνικά μας συμφέροντα. Να "αντισταθεί" υπέρ της Συνθήκης αυτός, ο οποίος πρώτος ως υπουργός Εξωτερικών την αμφισβήτησε.

Εκεί θα ξεκινήσουν το πρόβλημα για αντιπερισπασμό. Για να μην φαίνεται πού πραγματικά "κοιτάνε". Για να μην φαίνεται ότι το "Μαυροβούνιο" έχουν στο "μάτι" και όχι το απλά χρήσιμο "Κόσσοβο". Γιατί θα ξεκινήσουν όλα από τη Θράκη; Γιατί εκεί είναι εύκολη η "σερβοποίηση" της κατάστασης. Θα βάλουν μια "κυβέρνηση" δικών τους προβοκατόρων, που θα "κουρδίζει" τις δύο θρησκευτικές κοινότητες της περιοχής. Με εύνοιες ή αδικίες θα τους "κουρδίζουν" και θα τους φέρουν σε ανταγωνιστικές θέσεις. Από εκεί και πέρα ο ανταγωνισμός —και μάλιστα υπό συνθήκες οικονομικής κρίσης— είναι εύκολο να μετατραπεί σε ανοικτή σύγκρουση. Οι θρησκευτικές μειονότητες θα γίνουν εθνικές μειονότητες κατά τα πρότυπα της Σερβίας αλλά και της δικής μας Κύπρου.

Ξαφνικά εκεί δεν θα υπάρχουν Έλληνες πολίτες διαφορετικού θρησκεύματος. Εκεί θα υπάρχουν Έλληνες και Τούρκοι. Έλληνες "ενωτικοί" και Τούρκοι "αυτονομιστές". Κοντά σ' αυτούς και όλοι οι αλλοδαποί μετανάστες, που βρίσκονται στην περιοχή. Γι' αυτόν τον λόγο συμβαίνουν πολύ ύποπτα πράγματα σε όλη την περιοχή της Θράκης. Λίγες ημέρες πριν γραφεί αυτό το κείμενο υπήρχε έγγραφη καταγγελία των αστυνομικών του νομού Έβρου ότι μέλη διαφόρων ΜΚΟ προκαλούν την ελληνική αστυνομία και ξεσηκώνουν σε βίαιη αντίδραση τους λαθρομετανάστες. Την ίδια ώρα "αλωνίζουν" οι Τούρκοι πράκτορες της ΜΙΤ, τρομοκρατώντας τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, προκειμένου να τους προσδέσουν στην πολιτική της Τουρκίας και πάλι με τη βοήθεια των χρηματοδοτούμενων από τον Giorgo ΜΚΟ. Αν ανοίξει εκεί η "τρύπα", είναι εύκολο να μεταφερθεί το ίδιο πρόβλημα παντού στην Ελλάδα και άρα και στην Κρήτη. Στην Κρήτη, όπου, λόγω των νέων νόμων, μαζί με τους "ενωτικούς" Έλληνες Κρητικούς θα υπάρχουν και οι αλλοδαποί "αυτονομιστές".

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι, λόγω Ραγκούση, θα απολαμβάνουν τα ίδια πολιτικά δικαιώματα με τους Κρητικούς, θα περιμένουν το "δημοψήφισμα" του 2012, για να λύσουν τις διαφορές τους μ' αυτούς. Για να μην εφησυχάζονται κάποιοι με τις υπάρχουσες πληθυσμιακές αναλογίες στην Κρήτη, θα πούμε τα εξής απλά. Ό,τι έγινε στη Σερβία, μας αφορά εμάς τους Έλληνες, γιατί βρισκόμαστε στο ίδιο στόχαστρο των ιδίων συμφερόντων. Ό,τι εγκληματικό έγινε στη Σερβία, μπορεί να γίνει και εις βάρος μας. Η Σερβία παγιδεύτηκε και ακρωτηριάστηκε χωρίς καμία αντίσταση. Παγιδεύτηκε στο πολυεθνικό Κόσσοβο και έχασε το Μαυροβούνιο, στο οποίο δεν υπήρχε καν ξένη μειονότητα. Το 80% του πληθυσμού του είναι και δηλώνουν Σέρβοι. Το δημοψήφισμα χάθηκε για τη Σερβία με ένα ταπεινό 55,4%. Ένα ποσοστό, το οποίο, αν κάποιος σκεφτεί πόσα και τι μεγέθους συμφέροντα εξυπηρετούσε, θα καταλάβει ότι είναι αποτέλεσμα βέβαιης νοθείας. Αυτά όλα πρέπει να τα γνωρίζουν οι Κρητικοί, για να ξέρουν τι θα κληθούν ν' αντιμετωπίσουν στο άμεσο μέλλον.

Μέσα σε λίγους μήνες οι Αγγλοσάξονες —και όσοι βρίσκονται πίσω από αυτούς— θα "αλώσουν" την Κρήτη. Στην κυριολεξία θα διώξουν τους Κρητικούς από το νησί τους. Αρκεί να κερδίσουν το δημοψήφισμα και μετά θα τα ελέγξουν όλα μέσα σε ελάχιστες μέρες. Θα την παγιδεύσουν σε νέους δανεισμούς, για να της αποσπάσουν με φαινομενικά "νόμιμο" τρόπο αυτό το οποίο σήμερα θεωρείται δημόσιο κεφάλαιο και δεν αγγίζεται. Θα βάλουν στη διοίκησή της ό,τι παρακρατικό και παράνομο στοιχείο υπάρχει στην Κρήτη, ώστε να την "αλυσοδέσουν" στους εκβιασμούς τους και στις "άνωθεν" επιβεβλημένες αναγκαστικές πολιτικές.

Αυτό το κεφάλαιο θα το κατατμήσουν και θα το πουλήσουν στη διεθνή αγορά, προκειμένου να μεταφέρουν στο νησί νέους ξένους έποικους. Πραγματικούς έποικους ιδιοκτήτες και όχι άκληρους λαθρομετανάστες. Πλούσιους εποίκους και όχι φτωχούς λαθρομετανάστες. Τους λαθρομετανάστες τους χρησιμοποιούν μόνον σήμερα και εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων. Στην επόμενη φάση δεν θα τους θέλουν, γιατί απλούστατα δεν θα τους έχουν ανάγκη και δεν θα έχουν λόγο να τους ανέχονται. Τότε θα έχουν τους δικούς τους ανθρώπους, για να υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους εις βάρος των ιθαγενών "Ινδιάνων". Ούτε ο Χίτλερ δεν είχε τόσο απόλυτες φιλοδοξίες για την κατάκτηση του νησιού. Απλά πράγματα, τα οποία τα είδαμε να συμβαίνουν στο ξεπουλημένο πλέον Μαυροβούνιο.

Ας αποδείξει κάποιος ότι όλα αυτά τα οποία ισχυριζόμαστε είναι υπερβολές ή ψέματα και εμείς θα αποσύρουμε ολόκληρο το κείμενο σαν λάθος. Προκαλούμε λοιπόν τον κύριο Ραγκούση να μας απαντήσει στα επιχειρήματά μας. Τον κύριο Ραγκούση, ο οποίος μάλλον δεν έχει καταλάβει πού έχει "μπλέξει" και τι ακριβώς έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας. Είναι προφανές ότι δεν γνωρίζει τον ρόλο του Εβραίου Giorgo ή Jeff ή Joseph. Είναι προφανές ότι δεν κατάλαβε ακόμα ότι η "αντιπαροχή" που έδωσε για την "εκτόξευση" της καριέρας του είναι επικίνδυνη. Πολύ επικίνδυνη. Ως νησιώτης έπρεπε να γνωρίζει ότι είναι επικίνδυνο να πηγαίνει κάποιος στα βαθιά νερά με μόνο μέσο μια "σχεδία" μιας εφήμερης πολιτικής καριέρας. Είναι "βαθιά" τα "νερά" της προδοσίας και ο Ραγκούσης θα κινδυνεύσει με τη χαλαρή "σχεδία" του. Οι προδότες δεν κοιμούνται τα βράδια και μέχρι να φτάσουν στα σπίτια τους κοιτάνε πολλές φορές πίσω τους.

Οι Έλληνες πρέπει να είναι σε διαρκή και μόνιμη επαγρύπνηση, σεβόμενοι την τελευταία εντολή ενός Συντάγματος, το οποίο σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπο με έναν "θανάσιμο" κίνδυνο. Πρέπει οι Έλληνες να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να προκαλέσουν "τρικυμία", προκειμένου να "πνίξουν" τους προδότες. Οι προδότες, οι οποίοι, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν πρόκειται να σταματήσουν πουθενά και ο λαός θα πρέπει να είναι σε πλήρη ετοιμότητα για να τους αντιμετωπίσει. Κάποιοι θα τραβήξουν το "σκοινί" στα άκρα και πρέπει να γνωρίζουν ότι στα άκρα δεν υπάρχει έλεος. Το ίδιο το Σύνταγμα δεν προβλέπει κανένα έλεος. Ας το γνωρίζουν από τώρα, γιατί θα το αντιμετωπίσουν σύντομα, αν δεν υποχωρήσουν στις άθλιες μεθοδεύσεις τους.

Γι' αυτόν τον λόγο κάνουμε και μια ύστατη έκκληση στη Δικαστική Εξουσία να παρατήσει για λίγο το "ιερό" καθήκον της να μετράει τα φραγκοδίφραγκα των μισθών της και ν' ασχοληθεί και λίγο με τον νόμο. Να ασχοληθεί και λίγο με την προστασία του Συντάγματος. Να κάνει αυτό για το οποίο πληρώνεται να κάνει και να μην πληρώνεται γι' αυτό που κάνει. Να καλέσει μερικούς πολιτικούς στα γραφεία της και να τους προειδοποιήσει για την παρανομία όλων αυτών που μεθοδεύουν. Να τους απειλήσει ακόμα και με φυλάκιση με την κατηγορία της απόπειρας κατάλυσης του Συντάγματος και της ανατροπής του Πολιτεύματος. Καλό θα είναι να χτυπήσει μερικά "καμπανάκια" για κάποιους μελλοντικούς πραξικοπηματίες, πριν αρχίσουν να χτυπάνε οι "καμπάνες" για όλους τους υπεύθυνους και άρα και για την ίδια.

Οι λαϊκές "καμπάνες", οι οποίες δύσκολα αντιμετωπίζονται. Οι "καμπάνες", οι οποίες είναι θέμα χρόνου να ακουστούν στην απειλούμενη πατρίδα μας. Μια πατρίδα, η οποία έχει δείξει μέσα στον χρόνο ότι πάντα βρίσκει τα απαραίτητα αποθέματα δυνάμεων ν' αντιδράσει, έστω και την τελευταία στιγμή. Είναι προφανές ότι όλοι αυτοί —εκτός όλων των άλλων— αγνοούν και την ιστορία αυτής της πατρίδας. Ξεχνάνε το πιο απλό πράγμα. Στην Ελλάδα δεν ψάχνεις να βρεις τον "μπελά" σου, γιατί τις περισσότερες φορές ...καταφέρνεις και τον βρίσκεις. Είναι "αγαθό", το οποίο παρέχεται σε αφθονία σ' αυτούς που το αναζητούν. Αυτό γινόταν πάντα και είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα γίνει και πάλι.

Η Νέα Τάξη καταρρέει και είναι θέμα χρόνου να αφεθούν οι λαοί ελεύθεροι —έστω και σε συνθήκες χάους— να τιμωρήσουν μόνοι τους τόσο τους προδότες όσο και τους επίορκους κρατικούς λειτουργούς, που τους επέτρεψαν να προδώσουν. Το θηρίο "αιμορραγεί" ανεξέλεγκτα πλέον και δεν θα συνεχίσει για πολύ την πορεία του. Καλό είναι όλοι αυτοί οι λακέδες των ιμπεριαλιστών να γνωρίζουν σε ποιους "ετοιμοθάνατους" επενδύουν το μέλλον τους, γιατί δεν είναι πλέον καθόλου βέβαιο ότι θα απολαμβάνουν την προστασία τους στο άμεσο μέλλον. Μπορεί κάποιοι να έχουν υποχρεώσεις στον "χαϊδευτή" Μπους, αλλά μπορεί επίσης πολύ σύντομα αυτά τα "χάδια" να μην εξασφαλίζουν τίποτε απολύτως.

Με το έλλειμμα των ΗΠΑ να φτάνει στο απίστευτο ποσό των 1,6 τρις δολαρίων, σύντομα οι διάφοροι "Μπους" θα αγωνίζονται για τη δική τους επιβίωση στη δική τους χώρα και θα "ξεχάσουν" τα αυτοκρατορικά τους σχέδια. Μαζί με αυτά όμως θα "ξεχάσουν" και τους υπηρέτες τους. Θα αναγκαστούν να τους "ξεχάσουν", γιατί δεν θα έχουν την πολυτέλεια να τους "θυμούνται". Στέρεψαν τα χρήματα των "Μήδων" και θα κινδυνεύσουν οι "μηδίσαντες".

Ένα περίεργο πράγμα …κάθε φορά που κινδυνεύουν οι "μηδίσαντες", εμφανίζεται στο προσκήνιο η Μακεδονία να ζητάει ...τα "κεφάλια" τους.

       Τραϊανού Παναγιώτης                            
       Πρόεδρος του ΕΑΜ.Β







Υ.Γ.

Να μην ξεχάσουμε να δώσουμε και τα συγχαρητήριά μας και στον αυτόκλητο προστάτη των δικαίων του ελληνικού έθνους. Ο διαβόητος αρχηγός του ΛΑΟΣ και υπάλληλος του Μητσοτάκη δεν έχει δημοσιοποιήσει ακόμα την άποψή του για το Σχέδιο Καλλικράτης. Ο συνήθως φλύαρος "πατερούλης" είναι αφύσικα "βουβός" στη συγκεκριμένη περίπτωση. Προφανώς έχει βρει άλλους τρόπους να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων. Τρόπους, τους οποίους εμείς μπορεί να μην καταλαβαίνουμε, αλλά μας αρκεί που τους καταλαβαίνει ο ίδιος. Τρόπους, που κατά τη γνώμη του μας "θωρακίζουν" ως έθνος, όπως η μετονομασία της Λεωφόρου Κηφισίας σε Λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου ή της Λεωφόρου Μεσογείων σε Λεωφόρο Τάσσου Παπαδόπουλου.

Εδώ όμως προκύπτει ένα άλλο θέμα. Εμείς μπορεί να μην καταλαβαίνουμε πώς γίνεται η "θωράκιση" του έθνους με αυτές τις μεθόδους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε και κάποιες άλλες "παράλληλες" απορίες. Εφόσον η "θωράκιση" επιτυγχάνεται με τη μετονομασία οδών και λεωφόρων, γιατί ο σχεδόν αριστερός —σύμφωνα με δική του δήλωση— αρχηγός του ΛΑΟΣ δεν πρότεινε την αλλαγή του ονόματος της Λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας σε Λεωφόρο Ολυμπιάδος ή τη Λεωφόρο Βασιλέως Κωνσταντίνου σε Λεωφόρο Πτολεμαίου; Αν είναι να "θωρακιστούμε", να το κάνουμε μέχρι τα "δόντια". Γιατί δεν το πρότεινε; Μήπως ο Έλληνας και δημοκράτης φοβάται το "σκήπτρο" του δανικής καταγωγής «Κοκού»;